Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 stycznia 2013 r., sygn. III SA/Wr 394/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Strzebinczyk (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Józef Kremis Sędzia NSA Anna Moskała Protokolant Aneta Szmyt po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 11 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi "A" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w B. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] maja 2012 r., Nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz należności wynikających z podatku od towarów i usług, oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją opisaną w sentencji wyroku - wydaną po rozpatrzeniu odwołania spółki od decyzji wydanej w pierwszej instancji przez Naczelnika Urzędu Celnego we W. z dnia [...] listopada 2011 r. (Nr [...]) - Dyrektor Izby Celnej we W. utrzymał w mocy pierwszoinstancyjne rozstrzygnięcie.

Uzasadnienie swojego orzeczenia organ wyższego stopnia rozpoczął od przedstawienia następujących okoliczności stanu faktycznego (s. 1-3 uzasadnienia).

W zgłoszeniu celnym z dnia [...] września 2010 r. strona zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu dwa rodzaje modułów LCD z inwerterem - typ 2D i 3D, klasyfikując tak określony towar według kodu TARIC 8529 90 92 44.

Po formalnym przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa, organ pierwszej instancji przystąpił do jego weryfikacji.

W ramach postępowania wyjaśniającego pobrane zostały próbki wyrobów, w celu zbadania ich właściwości. Uznając, że prawidłowe rozpatrzenie sprawy wymaga wiadomości specjalnych, organ pierwszej instancji powołał biegłego z Politechniki "B" (dalej - "biegły 1", "rzeczoznawca 1" lub "ekspert 1"), dla wyjaśnienia funkcji układów elektrycznych występujących w importowanych produktach. Ze względu na wątpliwości podnoszone przez stronę pod adresem opracowanej przez niego ekspertyzy (dalej - "ekspertyza 1" lub "opinia 1"), uzupełnianej zresztą sukcesywnie, w miarę zgłaszanych pytań i przedstawiania dodatkowej dokumentacji, aż jedenastu aneksami, strona przedstawiła opinię innego rzeczoznawcę (z Uniwersytetu "C" - dalej "rzeczoznawca 2", "biegły 2" lub "ekspert 2"), a następnie wobec odmiennych stanowisk obu biegłych - organ powołał trzeciego eksperta (ponownie z Politechniki "B" - "ekspert 3", "biegły 3" lub "rzeczoznawca 3").