Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. II SAB/Wa 468/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube Sędzia WSA Anna Mierzejewska Sędzia WSA Iwona Dąbrowska (spraw.) Protokolant specjalista Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi Z. R. na bezczynność Dyrektora Izby Celnej w [...] w przedmiocie niewydania decyzji dotyczącej zmiany aktu mianowania 1) Zobowiązuje Dyrektora Izby Celnej w [...] do rozpatrzenia wniosku Z. R. z dnia 18 października 2011 r., w terminie 30 dni od daty otrzymania prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi; 2) stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3) zasądza od Dyrektora Izby Celnej w [...] na rzecz Z. R. kwotę 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Celnej w [...] przedstawił, w dniu [...] grudnia 2010 r., Z. R. propozycję, wydaną na podstawie art. 222 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. nr 168, poz. 1323 ze zm.) zmieniającą warunki pełnienia służby dotyczące miejsca pełnienia służby, stanowiska służbowego oraz uposażenia. Z. R. propozycje tę przyjął, a następnie w dniu 2 stycznia 2011 r. skierował do Szefa Służby Celnej od niej odwołanie, w którym wniósł o uchylenie w całości złożonej propozycji.

Pismem z dnia 3 stycznia 2011 r. Z. R. złożył, w trybie art. 52 § 3 w związku z art. 3 § 2 pkt 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, do Dyrektora Izby Celnej w [...] wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W związku z nieodniesieniem się organu do wystosowanego wezwania, wniósł skargę na otrzymaną propozycję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który postanowieniem z dnia 13 czerwca 2011 r. o sygn. akt II SA/Wa 728/11, skargę odrzucił. W wyniku rozpatrzenia skargi kasacyjnej od tego postanowienia, Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 13 października 2011 r. o sygn. akt I OSK 1825/11 oddalił wniesioną skargę kasacyjną, wskazując że, przedstawiona skarżącemu "pisemna propozycja określająca warunki pełnienia służby" nie ma charakteru decyzji administracyjnej. Wskazał, że z art. 222 ustawy nie wynika bowiem bezpośrednio prawny nakaz postępowania adresata owej propozycji. Organ przedstawiający taką propozycję nie kształtuje jeszcze jednostronnie praw i obowiązków podmiotu administracyjnego, niezależnie od jego woli. Samo skierowanie propozycji do adresata jest jedynie przedstawieniem pewnego rozwiązania. To od woli adresata, a konkretnie treści złożonego przez niego oświadczenia, zależą dopiero dalsze działania organu. Propozycja nie rozstrzyga żadnej sprawy ani nie kończy w inny sposób postępowania administracyjnego w danej sprawie. Przeciwnie takie postępowanie administracyjne wszczynane jest dopiero po upływie terminu na udzielenie przez funkcjonariusza odpowiedzi na złożoną mu deklarację, a przedmiot tego postępowania zależy przede wszystkim od celnika. Konsekwencją przyjęcia propozycji jest decyzyjne określenie nowych warunków pełnienia służby. Natomiast odmowa przyjęcia propozycji uruchamia odrębne postępowanie w przedmiocie rozwiązania z funkcjonariuszem stosunku służbowego. Propozycja nie podlega wprawdzie odrębnemu zaskarżeniu, jednakże może podlegać kontroli przy zaskarżeniu decyzji w przedmiocie zwolnienia ze służby czy ustalenia nowych warunków służby.