Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 17 stycznia 2013 r., sygn. II SA/Sz 1119/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel,, Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Protokolant Joanna Białas-Gołąb, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi S. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie skierowania na badania lekarskie oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Naczelnik Wydziału Komunikacji i Dróg Starostwa działając z upoważnienia Starosty, na podstawie art. 122 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) w związku z § 2 ust. 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 stycznia 2004 r. w sprawie badań lekarskich kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami (Dz. U. z 2004 r. Nr 2, poz. 15 ze zm.) skierował S. Z. posiadającego uprawnienia do kierowania pojazdami , na badania lekarskie.

W motywach podjętego rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że podstawę wydania decyzji stanowiło dostarczone przez S. Z. orzeczenie, w którym zaliczono go do stopnia niepełnosprawności i wskazano na konieczność sprawowania nad nim stałej opieki drugiej osoby. Starosta uznał orzeczenie za wiarygodną informację o zastrzeżeniach w stanie zdrowia mogących powodować niezdolność do prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Od powyższej decyzji odwołał się S. Z. wnosząc o jej uchylenie.

Odwołujący się podniósł, że orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zawiera wskazanie co do konieczności sprawowania nad nim stałej okresowej opieki drugiej osoby, a nie jak podał organ I instancji - stałej opieki drugiej osoby. Powyższe stanowi istotną różnicę, gdyż opieka jest mu niezbędna jedynie przy realizacji wydanych przez lekarzy zaleceń dietetycznych i korzystaniu ze sprzętów