Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 24 stycznia 2013 r., sygn. IV SA/Po 1107/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Grossmann (spr.) Sędziowie WSA Anna Jarosz WSA Maciej Busz Protokolant st. sekr. sąd. Laura Szukała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta [...] z dnia [...] czerwca 2012r. nr [...]

Uzasadnienie

Dnia [...] czerwca 2012 r. do [...] wpłynął wniosek T. S. (dalej: "Wnioskodawczyni" lub "Skarżąca"), z tej samej daty, o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad mężem, J. S. Do wniosku załączono m.in. kserokopię orzeczenia nr [...] Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji z[...] maja 2012 r. stwierdzającego, że mąż Wnioskodawczyni jest niezdolny do samodzielnej egzystencji, a inwalidztwo jest trwałe.

Decyzją z [...] czerwca 2012 r., nr [...], Prezydent Miasta [...] (dalej: "Prezydent Miasta") - działając na podstawie art. 2 pkt 2, art. 3, art. 4, art. 5, art. 17, art. 20, art. 24, art. 26, art. 32 ust 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 z późn. zm.; dalej: "ustawa o świadczeniach rodzinnych", w skrócie: "u.ś.r.") - odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia.

W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że zgodnie z art. 17 ust 5 pkt 2a u.ś.r. świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba wymagająca opieki "pozostaje w związku małżeńskim, chyba że współmałżonek legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności". J. S. pozostaje zaś w związku małżeńskim, a Wnioskodawczyni - jego żona - nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Od opisanej decyzji Wnioskodawczyni złożyła w terminie odwołanie. Podniosła, że jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku i perspektyw na znalezienie pracy. Mąż jest zaś tak chory, że wymaga całodobowej opieki; nie jest w stanie samodzielnie się poruszać. Skarżąca zaznaczyła, ze jest jedyna osobą, która pomaga mężowi, i że ma w opiece nad chorymi duże doświadczenie jako była opiekunka PCK.