Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 stycznia 2013 r., sygn. II SA/Ol 1298/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Sędzia WSA Hanna Raszkowska Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Komendanta Państwowej Straży Pożarnej z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie wykonania pasów przeciwpożarowych wzdłuż linii kolejowej oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia 26 lipca 2012 r. Komendant Powiatowy Państwowej Straży Pożarnej w N., działając na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68 ze zm.), nakazał "[...]", w terminie do 30 listopada 2012 r., wykonać pasy przeciwpożarowe urządzonych na terenie Nadleśnictwa Iława wzdłuż linii kolejowej nr "[...]", zapewniające ich użyteczność przez cały rok.

W uzasadnieniu organ administracji wskazał, że podczas czynności kontrolno-rozpoznawczych dokonano wizytacji terenów leśnych przy wskazanej wyżej linii kolejowej i stwierdzono brak mineralizowanych pasów przeciwpożarowych na całej długości tej linii, przebiegającej wzdłuż oddziałów (w bezpośrednim sąsiedztwie) lasów Nadleśnictwa I. Zauważył, że ruch kolejowy stanowi źródło zagrożenia pożarowego dla obszarów leśnych położonych wzdłuż linii kolejowych. Powołane wyżej przepisy zobowiązują zaś zarządców i przewoźników kolejowych do m.in. do zapewnienia bezpiecznego prowadzenia ruchu kolejowego i ochrony przeciwpożarowej.

W złożonym odwołaniu spółka "[...]", wniosła o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji. Podniosła, że zarządca infrastruktury kolejowej miał obowiązek utrzymywania pasów przeciwpożarowych wzdłuż linii kolejowej na podstawie § 34 ust. 3 uchylonego rozporządzenia MSWiA z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 80 poz. 563). Przepis ten został zakwestionowany przez Ministra Infrastruktury i Rządowe Centrum Legislacji podczas uzgadniania obecnie obowiązującego rozporządzenia MSWiA z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109 poz. 719), gdyż określał podmioty zobowiązane do urządzania i utrzymywania pasów przeciwpożarowych, co przekraczało delegację ustawową, zawartą w ustawie o ochronie przeciwpożarowej. Odwołująca się stwierdziła, że odniesienie się w obowiązującym § 38 ust. 2 rozporządzenia z dnia 7 czerwca 2010 r. do ustaw: o transporcie kolejowym, o lasach oraz o ochronie przeciwpożarowej, jest informacją o regulacjach prawnych, które traktują o utrzymywaniu pasów przeciwpożarowych przy obiektach. W ocenie strony, ustawa o transporcie kolejowym nie określa podmiotów obowiązanych do wykonywania i utrzymywania pasów przeciwpożarowych, a art. 55 tej ustawy daje jedynie zarządcy infrastruktury kolejowej prawo do urządzania i utrzymywania pasów przeciwpożarowych, za odszkodowaniem. Zdaniem odwołującej się, z prawa tego nie można czynić obowiązku. Zarzuciła ponadto, że zgodnie z art. 9 ust. 1 i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach, to zarządca lasów zobowiązany jest do wykonywania zabiegów profilaktycznych i ochronnych zapobiegających powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów. Spółka zarzuciła, że organ pierwszej instancji nie oparł decyzji na jakimkolwiek materiale dowodowym dotyczącym możliwości spowodowania zagrożenia pożarem w wyniku hamowania pociągu. Wywiodła, że eksploatowane lokomotywy nie powodują zagrożenia pożarowego lasów. Zobowiązanie zaś "[...]" do zabezpieczania upraw lasów, czyli do ochrony cudzego majątku i wykonywania prac na cudzym terenie, skutkuje finansowaniem przez zarządcę infrastruktury kolejowej działań należących do właścicieli lasów.