Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 8 stycznia 2013 r., sygn. II SA/Kr 1627/12

Zawieszenie/podjęcie postępowania

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Anna Szkodzińska Sędzia WSA Jacek Bursa Protokolant: Katarzyna Paszko-Fajfer po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi S.S. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 20 stycznia 2012 r. nr [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia uchybionego terminu postanawia: zawiesić postępowanie sądowe.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 20 stycznia 2012 r. nr [...] znak. [...]. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. odmówił S. S. przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 8 października 2010 r. znak. [...], nakazującej inwestorowi S. S. rozbiórkę budynku mieszkaniowego wielorodzinnego, usytuowanego na działce nr [...] i [...] obr. [...] w K. przy al. [...] i [...] w K. wybudowanego w drugiej linii zabudowy za istniejącymi na tych działkach budynkami o nr [...] i [...] bez pozwolenia na budowę.

W skardze na ww. postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. S. S. zaskarżył je w całości.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie:

1) prawa procesowego, tj. art. 58 § 1 K.p.a., poprzez uznanie, że skarżący w sposób niedostateczny uprawdopodobnił okoliczność, że uchybienie terminowi do wniesienia odwołania od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego nastąpiło bez jego winy, błędnie utożsamiając pojęcie uprawdopodobnienia z pojęciem udowodnienia,

2) prawa procesowego, tj. art. 59 § 2 K.p.a. w zw. z art. 134 K.p.a., poprzez wydanie w pierwszej kolejności postanowienia stwierdzającego niedopuszczalność odwołania od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, ze względu na wniesienie go z uchybieniem terminu (postanowienie nr [...]), a w drugiej kolejności skarżonego postanowienia (postanowienie nr [...]), gdy tymczasem odrębność przedmiotu rozstrzygnięć obu postanowień oraz logika procesowa implikują, iż postanowienia te winny zostać wydane w odwrotnej kolejności,