Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 grudnia 2012 r., sygn. I SA/Wr 974/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz, Sędziowie: Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca), Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski, Protokolant: Paulina Wódka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 listopada 2012 r. sprawy ze skargi A z siedzibą w B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia 30 maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za poszczególne miesiące od czerwca 2006 r. do lutego 2009 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej we W. - po rozpoznaniu odwołania "A" S.A. z siedzibą w B. (dalej: strona, skarżąca) od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące od czerwca 2006 r. do lutego 2009 r. oraz stwierdzenia nadpłaty za poszczególne miesiące 2007 r., 2008 r. i za styczeń 2009 r. - uchylił decyzję organu podatkowego I instancji w całości i określił stronie zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiące od czerwca 2006 r. do lutego 2009 r. stwierdzając jednocześnie nadpłatę w tym podatku za podany okres.

Stan sprawy przedstawia się następująco:

Pismem z dnia 11.02.2009 r. strona, będąca producentem energii elektrycznej i jej sprzedawcą, zwróciła się do Naczelnika Urzędu Celnego w L. z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym w kwocie 720.239.583 zł za okres od stycznia 2006 r. do stycznia 2009 r. włącznie. Ponadto, w piśmie z dnia 04.05.2009 r. strona wniosła o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym w kwocie 15.909.978 zł w rozliczeniu za miesiąc luty 2009 r. W uzasadnieniu wniosków strona wskazała na niezgodność przepisów ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm. - dalej w skrócie: u.p.a.) w zakresie odnoszącym się do opodatkowania energii elektrycznej z Dyrektywą Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. UE L 283 z dnia 31 października 2003 r. - dalej w skrócie: dyrektywa energetyczna). We wniosku z dnia 04.05.2009 r. strona wyjaśniła, że w skład podanej kwoty wchodzi kwota podatku akcyzowego zapłaconego przez stronę z tytułu sprzedaży energii elektrycznej na rzecz dystrybutorów/redystrybutorów (15.737.132 zł) oraz kwota tego podatku zapłaconego przez spółkę w związku z opodatkowaniem wydanej do sieci najwyższego napięcia energii elektrycznej, przeznaczonej na tzw. potrzeby ogólne strony (172.846 zł). Następnie, pismem z dnia 27.03.2009 r. strona uzupełniła wniosek z dnia 11.02.2009 r. w zakresie treści uzasadnienia oraz trybu zwrotu i oprocentowania nadpłaty w podatku akcyzowym. Strona wskazała, że nadpłata powstała w wyniku orzeczenia ETS z dnia 12.02.2009 r. w sprawie [...] , w którym stwierdzono, że poprzez zaniechanie dostosowania do dnia 01.01.2006 r. systemu opodatkowania energii elektrycznej do wymogów art. 21 ust. 5 dyrektywy energetycznej w zakresie określenia momentu, w którym podatek od energii elektrycznej staje się wymagalny, Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy tej dyrektywy. W dniu 30.03.2009 r. organ podatkowy I instancji otrzymał wypowiedz strony w sprawie zebranego materiału dowodowego, w której w szczególności doprecyzowała, że na żądaną we wniosku z dnia 11.02.2009 r. kwotę nadpłaty składa się kwota z tytułu sprzedaży energii elektrycznej na rzecz dystrybutorów/redystrybutorów (714.742.501 zł) oraz kwota związana z wydaniem energii elektrycznej do sieci najwyższego napięcia na tzw. potrzeby ogólne (tzw. energia elektryczna zgrafikowana) (5.497.082 zł).