Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 grudnia 2012 r., sygn. III SA/Wa 1913/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Golec (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Golat, Sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant referent stażysta Agata Zdunek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty odsetek z tytułu nieterminowego dokonania zwrotu podatku od towarów i usług za grudzień 2010 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz M. P. kwotę 500 zł (słownie: pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Sądu decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję z [...] września 2011 r., którą Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. odmówił M. P. wypłaty oprocentowania od zwrotu nadwyżki podatku naliczonego wykazanego w deklaracji za grudzień 2010 r.

Na podstawie akt sprawy Sąd przyjął nastepujący stan faktyczny za podstawę do wydania wyroku w niniejszej sprawie.

W dniu 29 lipca 2011 r. M. P. (dalej jako: “Skarżąca"), złożyła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. wniosek o niezwłoczny zwrot podatku od towarów i usług wykazanego w deklaracji VAT - 7 za grudzień 2010 r. w kwocie 137.622 zł wraz z odsetkami za zwłokę.

Skarżąca wyjaśniła, że w dniu 25 lutego 2011 r. złożyła korektę deklaracji VAT-7 za grudzień 2010 r. W poz. 61 deklaracji wykazała kwotę 137.622 zł do zwrotu na rachunek bankowy, nie wskazując w jakim terminie żąda jej zwrotu. Zdaniem Skarżącej, w takiej sytuacji organ zobowiązany był na podstawie art. 87 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - dalej jako: “ustawa o VAT", do dokonania zwrotu podatku w terminie 60 dni. Termin ten nie wymaga żadnych dodatkowych czynności podatnika. Ponadto, ponieważ organ nie prowadził wobec niej postępowania wyjaśniającego, nie podjął czynności zmierzających do zbadania zasadności zwrotu i nie wydał postanowienia o przedłużeniu terminu do zwrotu podatku, to powinien zastosować przepis art. 87 ust. 7 ustawy o VAT, i różnicę podatku niezwróconą w ustawowym terminie, potraktować jako nadpłatę podlegającą oprocentowaniu.