Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 grudnia 2012 r., sygn. III SA/Wa 1111/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Krawczak (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Golec, Sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant referent stażysta Joanna Kicińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi B. z siedzibą w Niemczech na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie naliczenia i wypłaty odsetek z tytułu nieterminowego dokonania zwrotu podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2003 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz B. z siedzibą w Niemczech kwotę 757 zł (słownie: siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

B. z siedzibą w Niemczech (dalej: "Skarżąca", "Strona" lub "Spółka") wnioskiem z dnia 7 maja 2004 r. wystąpiła do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. o zwrot podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2003 r. w wysokości 149.045 zł.

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W. decyzją z dnia [...] września 2008 r. zwrócił na rzecz Spółki podatek od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2003 r. w kwocie 149.045 zł.

Spółka pismem z dnia 30 listopada 2009 r. wystąpiła do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. z wnioskiem o zwrot podatku od towarów i usług wraz z oprocentowaniem od nieterminowego zwrotu podatku.

W uzasadnieniu powołała się na uregulowania § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 2001 r. (Dz. U. nr 67, poz. 690, dalej: "rozporządzenie z 2001 r." ) i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. Nr 152, poz. 1478, dalej: "rozporządzenie z 2003 r."), art. 87 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) dalej: "ustawa o VAT z 2004 r.", art. 76 § 1 w związku z art. 78a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), dalej: "O.p." oraz art. 59 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. U. z 2004 r. nr 90, poz. 864). Wyjaśniła, że wniosek o zwrot podatku VAT nie został rozpatrzony w terminie przewidzianym w § 6 ust. 2 rozporządzenia z 2003 r. Ponadto, przyjęcie założenia, że przepisy rozporządzenia Ministra Finansów jako stanowiące regulację szczególną względem ustawy o VAT, nie pozwalają stosować do nieterminowego zwrotu podatku VAT podmiotom uprawnionym regulacji o nieterminowym zwrocie VAT podatnikom niezarejestrowanym w Polsce narusza konstytucyjną zasadę zakazu dyskryminacji oraz jest sprzeczne z zasadą państwa prawa. Odnosząc się do delegacji wynikających z art. 21 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, z późn. zm., dalej: "ustawa o VAT z 1993 r.") oraz art. 89 ustawy o VAT z 2004 r. skarżąca stwierdziła, iż przedmiotowe delegacje nie uprawniają Ministra Finansów do nieograniczonego w czasie pozbawiania podmiotów uprawnionych prawa własności poprzez wydłużanie czasu zwrotu podatku. Podsumowując, Spółka stwierdza, iż przekroczenie terminu zwrotu (prawie z 4 letnim opóźnieniem) obligowało Naczelnika Urzędu Skarbowego do zwrotu podatku wraz z oprocentowaniem.