Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 grudnia 2012 r., sygn. II SA/Wa 1488/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Sędziowie WSA Ewa Grochowska - Jung, Iwona Dąbrowska, , , Protokolant specjalista Elwira Sipak, , po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2012 r. sprawy ze skarg K. T. i A. T. - przedstawicielki ustawowej małoletniego G. T. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1) oddala skargi; 2) przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata P. L. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych 20/100) stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej Prezes ZUS) decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] października 2010 r. nr [...] odmawiającą poznania małoletnim K. i G. T. renty rodzinnej w drodze wyjątku.

Z akt administracyjnych wynika następujący stan sprawy:

W dniu 23 sierpnia 2010 r. A. T. złożyła do Prezesa ZUS wniosek o przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku na rzecz jej małoletnich dzieci - K. urodzonego w [...] r. i G. urodzonego w [...] r., po ich ojcu - J. T., urodzonym w 1972 r. i zmarłym [...] października 2008 r.

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z [...] października 2010 r. odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia i po rozpatrzeniu wniosku A. T. o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją z [...] listopada 2010 r., utrzymał w mocy swoją decyzję. W uzasadnieniu organ wskazał, iż J. T. legitymował się krótkim okresem ubezpieczenia, nieco ponad pięć i pół roku, co jest nieadekwatne do jego wieku 36 lat. Na ostatnie dziesięć lat przed śmiercią, nie odnotowano żadnego okresu ubezpieczeniowego. Od lutego 1997 r., aż do daty śmierci brak jest wykonywania przez ojca dzieci jakiegokolwiek zatrudnienia lub innej działalności objętej ubezpieczeniem społecznym. Z akt sprawy wynika, iż J. T. wyjechał do [...], gdzie nie wykonywał pracy objętej ubezpieczeniem. [...] instytucja ubezpieczeniowa nie potwierdziła żadnych okresów ubezpieczenia na terenie [...], zaś wyżej wymieniony nadużywał alkoholu, co wynika z uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego w [...] z [...] grudnia 2009 r., sygn. akt [...], oddalającego odwołanie od odmowy przyznania renty rodzinnej w trybie zwykłym. Organ podkreślił, iż z materiału sprawy nie wynika, aby brak ubezpieczenia był spowodowany szczególnymi okolicznościami, zatem zgodnie z treścią art. 83 § 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2004 r. nr 39, poz. 353 ze zm.), należało odmówić przyznania świadczenia.