Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 5 grudnia 2012 r., sygn. II SA/Sz 965/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski (spr.), Sędzia NSA Mirosława Włodarczak-Siuda, Protokolant Teresa Zauerman, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi P. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zwrotu należności z tytułu wypłaconych świadczeń alimentacyjnych osobie uprawnionej I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], działający z upoważnienia Burmistrza Miasta Kierownik Sekcji Świadczeń Rodzinnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej zobowiązał dłużnika alimentacyjnego P. M. do zwrotu należności w kwocie [...]zł wraz z ustawowymi odsetkami wyliczonymi do dnia wydania decyzji, jak również do zapłaty dalszych odsetek ustawowych do dnia zapłaty włącznie, liczonych od kwoty należności głównej z tytułu wypłaconych R. O. w okresie od dnia 1 czerwca 2011 r. do dnia 30 września 2011 r., świadczeń alimentacyjnych na rzecz O. M.

Od powyższej decyzji odwołanie wniósł reprezentujący P. M. adwokat D. B. K. Zaskarżonej decyzji zarzucił błędne ustalenia faktyczne oraz obrazę przepisów art. 144 i art. 146 § 2 Kpa. W uzasadnieniu odwołania skarżący wskazał, że w sprawie zwrotu wymienionej kwoty świadczeń alimentacyjnych za okres od 1 czerwca 2011 r. do 30 września 2011 r. została już wydana przez organ I instancji decyzja nr [...]r., którą SKO uchyliło decyzją z dnia [...]r. i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia, stwierdzając, iż matka małoletniego O. M. pobierała we wskazanym okresie świadczenia z dwóch źródeł, tj. od ojca - w postaci alimentów oraz z MOPS - w postaci świadczeń alimentacyjnych. Zdaniem pełnomocnika organ I instancji nie zastosował się do zaleceń SKO, iż winien on ustalić świadczenia nienależnie pobrane przez R. O. i ją zobowiązać do zwrotu tych świadczeń. Ośrodek nie uczynił niczego, aby wyegzekwować od R. O. wypłacone jej nienależne świadczenia, a nęka wezwaniami i pismami P. M.