Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 4 grudnia 2012 r., sygn. II SAB/Ol 160/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi J.W. na bezczynność Burmistrza Miasta w udzieleniu informacji publicznej oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia "[...]" J. W., powołując się na art. 61 Konstytucji RP, zwróciła się do Burmistrza Miasta "[...]" o udzielenie informacji w zakresie całego raportu z audytu przeprowadzonego przez Stowarzyszenie Skarbników Samorządowych w Urzędzie Miejskim w "[...]".

Odpowiadając na powyższy wniosek, pismem z dnia "[...]", Burmistrz Miasta "[...]" poinformował J. W., że udzielenie wnioskowanej informacji nie spełnia warunku informacji publicznej bowiem dokument będący przedmiotem wniosku nie został sporządzony przez funkcjonariusza publicznego, a w konsekwencji nie stanowi on informacji publicznej.

J. W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Burmistrza Miasta "[...]" polegającą na nieudzieleniu informacji publicznej zgodnie z żądanym zakresem. Zarzuciła organowi naruszenie art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP oraz art. 1 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm., dalej jako: u.d.i.p.). Wniosła o zobowiązanie organu do dokonania czynności w celu wykonania wniosku z dnia "[...]". W uzasadnieniu skargi podniosła m.in., że podkreślone w Konstytucji RP w art. 61 prawo do uzyskiwania informacji o działalności m.in. podmiotów publicznych przyznaje bardzo szerokie uprawnienie, które tylko wyjątkowo i w zakresie wskazanym w art. 61 ust. 3 Konstytucji może zostać ograniczone. Tak ustanowione prawo ma zasadnicze znaczenie w demokracji. Przywołana przez Burmistrza ustawa o dostępie do informacji publicznej powinna w zasadzie dotyczyć kwestii związanych z trybem dostępu do informacji publicznych (art. 61 ust. 4 Konstytucji). Wskazała, iż w związku z próbą zdefiniowania w u.d.i.p. pojęcia informacji publicznej (art. 1 ust. 1) oraz treścią art. 61 ust. 3 Konstytucji przyjmuje się, iż ustawy mogą współwyznaczać prawo do informacji publicznej. Pamiętać jednakże należy, iż wykładania zakresu informacji publicznej musi być wykonywana w świetle art. 61 Konstytucji RP. Dlatego też nie można poszukiwać zakresu informacji publicznej, jak to uczynił Burmistrz, tylko i wyłącznie w u.d.i.p. Przyjęcie takiego stanowiska jest błędne i nie może zostać w żadnym wypadku uznane za prawidłowe. Informacją publiczną jest informacja wskazana w art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji. Ustalenie pozytywnego zakresu prawa do uzyskiwania informacji wskazuje jednoznacznie, iż ustrojodawca precyzyjnie wskazał jakie uprawnienia zagwarantowane zostały w przepisie art. 61 ust. 1 i 2 (informacji o działalności), a co nieprecyzyjne ustawodawca spróbował powtórzyć w przepisie art. 1 ust. 1 u.d.i.p. Trudno uznać za wyznaczenie pozytywnego zakresu prawa do uzyskiwania informacji przepis ustawy, który jest niejednoznaczny i mało precyzyjny. Przepis ten należy potraktować jak powtórzenie generalnej zasady demokratycznego państwa prawa - zasady jawności działania władz i wydatkowania funduszy publicznych (art. 61 Konstytucji RP) - poprzez pokreślenie, że każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną. Tak sformułowana zasada będąca z jednej strony współwyznaczeniem prawa z art. 61 Konstytucji poprzez jego potwierdzenie i uogólnienie, jest z drugiej strony przepisem ogólnym (zasadą) dla wykładni u.d.i.p. Stosowanie wszystkich przepisów u.d.i.p. winno się odbywać zgodnie z zasadą pełnej jawności (każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną) i tylko wzajemne współistnienie i współwyznaczanie art. 61 Konstytucji RP i art. 1 ust. 1 u.d.i.p. pozwala na prawidłowe zrozumienie prawa do uzyskiwania informacji. Dodała również, iż w przypadku poszukiwania normy określającej zakres prawa do uzyskiwania informacji (prawa do informacji publicznej - art. 2 ust. 1 u.d.i.p.) wyłącznie poprzez ustawę dochodzi często do naruszenia prawa z art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. W art. 61 ust. 2 Konstytucji RP wyraźnie zostało bowiem wskazane, iż prawo do informacji obejmuje dostęp do dokumentów. Mimo, iż pojawiły się problemy z określeniem, czy dostęp do informacji publicznej obejmuje tylko i wyłącznie dokument urzędowy - zgodnie z u.d.i.p., to na gruncie art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji dostęp do informacji obejmuje każdy dokument niezależnie czy ma charakter dokumentu urzędowego, czy też nie