Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 6 grudnia 2012 r., sygn. II SA/Bk 634/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Sędziowie sędzia WSA Jacek Pruszyński, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 06 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi S. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowej w S. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w B. z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie pokontrolnych nakazów dotyczących przestrzegania przepisów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy - oddala skargę.-

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2011r., nr [...] Okręgowy Inspektor Pracy w B. utrzymał w mocy decyzje Inspektora Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w S., zawarte w nakazach: z dnia [...] lutego 2011r., Nr [...] oraz z dnia [...] lutego 2011r., Nr [...], w przedmiocie odmowy zmiany terminu realizacji nakazu

Skargę na powyższą decyzję złożyła "S." Spółka z o.o. Spółka Kom. (dalej: Skarżąca), zarzucając jej naruszenia w postaci braku ważnego i skutecznego umocowania do kontroli inspektora M. K., podpisanego pod kwestionowanymi nakazami oraz niedopuszczalności przedłużenia przez tegoż inspektora swego upoważnienia. Skarżąca podkreśliła, że organ II instancji nie odniósł się do zarzutu niedopuszczalności przedłużenia upoważnienia, albowiem poruszył kwestię przedłużenia czasu trwania kontroli, która jest czym innym, niż przedłużenie upoważnienia. Organ II instancji nie odniósł się też do zarzutu braku zawiadomienia strony przez organ I instancji o możliwości zapoznania się z całością materiału dowodowego przed wydaniem decyzji pierwszoinstancyjnej. Skarżąca Spółka wskazała, jakie konsekwencje miało dla niej niedoręczenie wraz z protokołem kontroli wszystkich jego załączników. Brak zaś podpisania protokołu kontroli przez wszystkich inspektorów biorących udział w kontroli, stanowi - zdaniem Skarżącej - naruszenie art. 31 ust. 3 ustawy o PIP. Zdaniem Spółki, niewniesienie przez nią sprzeciwu, o jakim mowa w art. 84 "c" ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2010r., Nr 220, poz. 1447 ze zm., dalej: u.s.d.g.), nie legalizuje bezprawnych działań organu. Spółka wyraziła przy tym pogląd, że wręczenie kontrolującym sprzeciwu mogłoby napotkać trudności w uzyskaniu pokwitowania, czego dowodem była odmowa pokwitowania sprzeciwu wobec przedłużającej się kontroli. Spółka podtrzymała też zarzut braku uzasadnienia faktycznego dla kwestionowanych decyzji, zwłaszcza w kontekście pozytywnych dla środowiska wyników pomiarów stężenia pyłów i substancji chemicznych w pomieszczeniu mieszalnika, który nakazano wyposażyć w urządzenia odpylające. W skardze zawarty został też zarzut naruszeń przepisów postępowania przy przesłuchaniu świadków, polegających na niedopuszczeniu przedstawicieli spółki do udziału przy czynnościach przesłuchania świadków. Zdaniem skarżącej Spółki, oparcie decyzji na dowodach przeprowadzonych przez organ z naruszeniem przepisów prawa w zakresie kontroli działalności gospodarczej, stanowi ewidentne naruszenie art. 77 ust. 6 ustawy o działalności gospodarczej. Strona skarżąca podniosła też zarzut naruszenia art. 24 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: k.p.a.) poprzez wydanie decyzji bez rozpatrzenia wniosku o wyłączenie z postępowania inspektor M. K.