Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 listopada 2012 r., sygn. VII SA/Wa 693/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Cieśla, , Sędzia WSA Jolanta Augustyniak - Pęczkowska, Sędzia WSA Renata Nawrot (spr.), Protokolant ref. staż. Julia Murawska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2012 r. sprawy ze skargi W. w W. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia. skargę oddala

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] września 2011 r. nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w [...] (dalej organ I instancji ), wobec niewykonania obowiązków wymienionych w tytule wykonawczym Nr [...], na podstawie art. 119, art. 122 i art. 64 a § 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.) zwanej dalej u.p.e.a., nałożył na W. w W. grzywnę w wysokości 2000 zł w celu przymuszenia do wykonania obowiązku i wezwał zobowiązaną do wpłacenia nałożonej grzywny w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia na podane konto bankowe. Ponadto ponownie wezwał zobowiązaną do wykonania obowiązku określonego w w/w tytule wykonawczym w terminie do dnia 31 października 2011 r. oraz powiadomienia o tym fakcie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w [...], informując jednocześnie, że w razie niewykonania obowiązku będą nakładane dalsze grzywny celem przymuszenia.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia podano, że mimo upływu terminu wyznaczonego na dzień 30 sierpnia 2010 r. wykonania obowiązku zawartego w decyzji Nr [...]nakazującej spowodowanie obniżenia poziomu dźwięku hałasu przenikającego do lokalu mieszkalnego Nr [...] przy ul. [...] podczas pracy dźwigu osobowego zainstalowanego w budynku, pomiary sprawdzające wykonane w dniu 7 października 2010 r. wykazały przekroczenia dopuszczalnej wartości maksymalnego poziomu dźwięku dla pory nocnej podczas jazdy, ruszania, zatrzymywania dźwigu osobowego, zgodnie z oceną wyników do sprawozdania z badań nr [...]. Dalej organ ten wskazał, że ustalając wysokość grzywny kierował się zarówno stanem majątkowym zobowiązanego, jak i koniecznym stopniem dolegliwości zastosowanego środka. Oceniono, że grzywna w nałożonej wysokości (2000 zł) na W. nie stanowi nadmiernej dolegliwości mogącej znacząco pogorszyć stan majątkowy zobowiązanego, a jednocześnie nie ma charakteru symbolicznego i w sposób jednoznaczny wskazuje na wolę organu administracji dochodzenia wykonania obowiązku wynikającego z prawomocnej decyzji.