Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 listopada 2012 r., sygn. III SA/Wa 339/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Sędziowie Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj, Sędzia WSA Dariusz Zalewski (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Agata Zdunek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2012 r. sprawy ze skargi A. L. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie skargi na czynność egzekucyjną oddala skargę

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. Naczelnik Urzędu Skarbowego w I. w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego wobec W. L., którego celem było wyegzekwowanie nieuiszczonych w terminie należności podatkowych, dokonał w dniu 29 lipca 2009 r. oraz 24 marca 2010 r. zajęcia stanowiących współwłasność jego oraz byłej żony A.L. udziałów w następujących ruchomościach:

samochód ciężarowy RENAULT MIDLUM, nr rej. [...],

ciągnik samochodowy VOLVO FH 12-12, nr rej. [...],

ciągnik samochodowy VOLVO FH 12-12, nr rej. [...],

ciągnik samochodowy VOLVO FH 12-12, nr rej. [...],

naczepa uniwersalna KRONE SDP 27, nr rej. [...],

naczepa ciężarowa BODEX, nr rej. [...],

przyczepa ciężarowa TRAMP TRAIL, nr rej. [...],

Postanowieniem z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w I. w związku ze zmianą sytuacji prawnej i faktycznej w sprawie uchylił czynności egzekucyjne polegające na zajęciu powyższych samochodów. Jednocześnie, w dniu 29 kwietnia 2011 r. organ egzekucyjny dokonał zajęcia udziału w wysokości 50% przysługującego W. L. we własności przedmiotowych pojazdów. Zajęte ruchomości pozostawiono pod dozorem A. L..

Pismem nadanym dnia 13 maja 2011 r. A. L., (dalej: "Skarżąca" lub "Strona"), wniosła skargę na czynność organu egzekucyjnego z dnia 29 kwietnia 2011 r. Skarżąca zarzuciła, iż została ona dokonana z naruszeniem przepisów prawa, gdyż zostały zajęte udziały, które mogą okazać się jej własnością. Wskazała, że jej zdaniem organ egzekucyjny bezzasadnie przyjął, że przedmiotowe pojazdy stanowią współwłasność w częściach ułamkowych, po 1/2, A. i W. L.. Skarżąca podniosła, że jest to niezgodne z rzeczywistym stanem faktycznym oraz nieoparte na jakiejkolwiek podstawie prawnej, a błędnie zostało przyjęte założenie domniemania równości udziałów w majątku wspólnym rozwiedzionych małżonków. Stwierdziła, że nawet jeśli takie domniemanie istniało, to zostało ono obalone poprzez to, iż w postępowaniu sądowym prowadzonym przez Sąd Rejonowy w I. złożyła ona wniosek o ustalenie nierównych udziałów przy podziale majątku wspólnego. W związku z tym obecnie nie jest znana wysokość udziałów każdego z małżonków we własności przedmiotowych pojazdów i zostanie ona ustalona dopiero w orzeczeniu sądowym. Do tego czasu nie jest zasadne zajmowanie jakichkolwiek udziałów w majątku wspólnym. Ponadto Skarżąca wniosła o zawieszenie prowadzonego postępowania egzekucyjnego do czasu ustalenia przed właściwym sądem wielkości udziałów rozwiedzionych małżonków w majątku wspólnym.