Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 23 listopada 2012 r., sygn. II SA/Rz 667/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Joanna Zdrzałka /spr./ Sędziowie WSA Ewa Partyka WSA Zbigniew Czarnik Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 listopada 2012 r. sprawy ze skargi A. K. na orzeczenie dyscyplinarne Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej nagany z ostrzeżeniem -skargę oddala-

Uzasadnienie

II SA/Rz 667/12

Orzeczeniem dyscyplinarnym z dnia [...] września 2011 r., nr [...], Naczelnik Urzędu Celnego [...], po rozpoznaniu sprawy dyscyplinarnej przeciwko A. K., obwinionemu o to, że: pełniąc służbę w Oddziale Celnym [...] w dniu 24 marca 2010 r. niewłaściwie przeprowadził kontrolę szczegółową samochodu osobowego marki Volkswagen Passat o numerze rej. [...], w którym w wyniku przeprowadzenia powtórnej kontroli celnej stwierdzono przemyt wyrobów akcyzowych w postaci papierosów oraz o to, że pełniąc służbę w Oddziale Celnym [...] w dniu 25/26 marca 2010 r. niewłaściwie wykonywał przydzielone obowiązki służbowe na stanowisku wagowym (wywóz), tj. o naruszenie obowiązków służbowych określonych w art. 166 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej ( Dz. U. Nr 168, poz. 1323 ze zm.) - uznał go za winnego zarzucanych mu czynów i orzekł karę dyscyplinarną nagany z ostrzeżeniem.

Organ I instancji wskazał, że A. K. dokonując w dniu 24 marca 2010 r. kontroli szczegółowej samochodu osobowego, skierowanego do kontroli szczegółowej z adnotacją " podejrzenie przemytu papierosów wskazanie psa tylny zderzak" nie dokonywał demontażu żadnych elementów konstrukcji pojazdu, nie wnioskował o prześwietlenie pojazdu na RTG, nie zgłaszał także potrzeby pomocy innego funkcjonariusza. Kontrola trwała 3 minuty, obwiniony wpisał w systemie SWOC "wynik negatywny". Następnie w toku powtórnej kontroli celnej w/w pojazdu dokonanej bezpośrednio po kontroli A. K. ujawniono papierosy w ilości 180 paczek ( 3600 szt.), ukryte w miejscach wcześniej wskazanych przez psa służbowego. Z zeznań funkcjonariuszy przeprowadzających powtórną kontrolę wynika, że miejsca ukrycia papierosów nie były nietypowe i trudnodostępne. Zaznaczono, że Dyrektor Izby Celnej w decyzji nr [...] z [...].09.2009 r. określił czynności, jakie powinien wykonać funkcjonariusz w toku szczegółowej kontroli celnej. Ponadto w instrukcji stanowiskowej obowiązującej w Oddziale Celnym [...] od stycznia 2010 r. określono, że w trakcie dokonywania szczegółowej kontroli funkcjonariusz celny winien obligatoryjnie sprawdzić wnętrze środka przewozowego, wnętrze bagażnika, przestrzeń ładunkową, oraz inne elementy konstrukcyjne pojazdu. W ocenie organu I instancji kontrola przedmiotowego pojazdu została przeprowadzona nierzetelnie, bowiem A. K. był obowiązany skontrolować, przy użyciu odpowiedniego sprzętu elementy konstrukcyjne pojazdu, co do których można było przypuszczać, że mogły posłużyć do przemytu. Twierdzenie obwinionego, że nie dokonał demontażu elementów pojazdu ponieważ nie posiada w tym zakresie przeszkolenia nie może zostać uwzględnione, gdyż obwiniony przeprowadza kontrole szczegółowe od lipca 2004 r. zaś większość funkcjonariuszy nie posiada wykształcenia z zakresu mechaniki pojazdowej, a wiedzę i umiejętności nabywa pełniąc zawód funkcjonariusza celnego. Nie znalazły też potwierdzenia zarzuty A. K. co do niewłaściwego wyposażenia Budynku Kontroli Specjalnej (dalej BKS) w odpowiednie narzędzia, zwłaszcza, że wykrycie papierosów wymagało użycia prostych narzędzi tj. śrubokręta i klucza, a niektóre części można było zdemontować bez użycia narzędzi. Ponadto obwiniony nie skorzystał z możliwości pomocy innego funkcjonariusza, mimo, że miał taką możliwość. Zatem kontrola przeprowadzona przez obwinionego odbiegała od tej jaka powinna być wykonana w BKS-ie. Stwierdzono, że okoliczności naruszenia przez obwinionego obowiązku służbowego przez niedbałe i nierzetelne przeprowadzenie szczegółowej kontroli celnej zostały wykazane w materiale dowodowym w sposób nie budzący wątpliwości.