Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 listopada 2012 r., sygn. I SA/Ol 589/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Błesiński,, Sędziowie sędzia WSA Zofia Skrzynecka (sprawozdawca), sędzia WSA Renata Kantecka, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 29 listopada 2012r. sprawy ze skargi spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2011 I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej kwotę 5617 (pięć tysięcy sześćset siedemnaście) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Spółka A z siedzibą w W. (dalej powoływana jako: Spółka, strona, skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2011 r.

Z uzasadnienia poddanego kontroli Sądu rozstrzygnięcia wynikało, że określając Spółce decyzją z "[...]" zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2011 rok w wysokości 153.167 zł, Wójt Gminy przyjął do podstawy opodatkowania:

- grunty zajęte na działalność gospodarczą o powierzchni 28.033 m² ,

- budynki związane z działalnością gospodarczą o powierzchni 5.548 m2,

- budowle związane z działalnością gospodarczą o wartości 1.556.441,37 zł.

W uzasadnieniu decyzji pierwszoinstancyjnej wskazano, że postępowanie w sprawie zostało wszczęte w związku ze złożeniem przez stronę w dniach 24 stycznia i 9 maja 2011 r. korekt deklaracji na podatek od nieruchomości, w których nie wykazano do opodatkowania nowopowstałego budynku chłodni o powierzchni 5.548 m2 wraz budowlami towarzyszącymi oraz gruntami. Ustalono, że decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]" Spółka uzyskała pozwolenie na użytkowanie budynku magazynowego - chłodni wraz z sortownią i zapleczem socjalnym, placami składowymi, drogą dojazdową i serwisową położonych w W. na działkach gruntu o nr ewidencyjnych: "[...]","[...]","[...]","[...]","[...]","[...]","[...]","[...]" i "[...]". Zdaniem organu I instancji z dniem 1 stycznia 2011 r. powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do ww. obiektów, przy czym w ocenie organu, nie podlegały one zwolnieniu podatkowemu wynikającemu z uchwały Rady Gminy Nr "[...]" z dnia "[...]", zmienionej uchwałami Nr "[...]" z dnia "[...]", Nr "[...]" z dnia "[...]" i Nr "[...]" z dnia "[...]" w sprawie zwolnień od podatku od nieruchomości dla przedsiębiorstw. Odmawiając ustanowionego ww. uchwałami zwolnienia od podatku, organ wskazał, że Spółka otrzymała pomoc finansową z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w wysokości 75% kosztów poniesionych na inwestycję, w tym kosztów utworzenia grupy producentów rolnych i prowadzenia działalności administracyjnej (436.303,64 zł) oraz części kwalifikowanych kosztów inwestycyjnych ujętych w zatwierdzonym planie dochodzenia do uznania w wysokości 38.242.128,02 zł. Wartość tej pomocy przekroczyła 200.000 Euro. W przypadku zatem zastosowania zwolnienia podatkowego, stanowiącego pomoc de minimis, doszłoby do skumulowania tej pomocy wbrew zapisom art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z dnia 28 grudnia 2006r.). Ponadto organ I instancji wskazał, że ww. uchwała w sprawie zwolnień od podatku od nieruchomości dla przedsiębiorstw w związku z tworzeniem nowych miejsc pracy wyraźnie określiła rodzaj udzielanej na jej mocy pomocy, odsyłając do pomocy uregulowanej w art. 2 i art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006. Tymczasem pomoc de minimis dla przedsiębiorców prowadzących działalność związaną z produkcją podstawową produktów rolnych, jakim według organu była Spółka, uregulowana została w odrębnym akcie prawnym, tj. w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1535/2007 z dnia 20 grudnia 2007r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy de minimis w sektorze produkcji rolnej (Dz. Urz. UE L 337 z 21 grudnia 2007r., s. 35).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00