Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 listopada 2012 r., sygn. II SA/Ol 1194/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Hanna Raszkowska Protokolant st. sekretarz sądowy Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2012r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" , nr "[...]" w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" wydaną przez Starostę P. orzeczono o zatrzymaniu J. M. prawa jazdy kat. B. W uzasadnieniu podano, iż w dniu 25 maja 2012r. wpłynął wniosek Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. o sprawdzenie kwalifikacji kierowcy, z którego wynika, iż w okresie od dnia 25 listopada 2011r. do dnia 18 maja 2012r. dopuścił się wielokrotnie naruszenia przepisów i zasad ruchu drogowego, za co łącznie otrzymał 25 punktów. Wskazano, iż J. M. nadesłał zaświadczenie z Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego w P. T., z którego wynika, iż w dniu 25 maja 2012r. odbył szkolenie, o którym mowa w art. 130 ust. 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Wskazano, iż zgodnie z art. 138 ust. 1 ustawy - Prawo o ruchu drogowym starosta wydaje decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy w przypadku przekroczenia przez kierującego 24 punktów.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył J. M. wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania. Zarzucił naruszenie przepisów ustawy - Prawo o ruchu drogowym i Kodeksu postępowania administracyjnego. Podniósł, iż złożył do organu zaświadczenie o odbyciu w dniu 25 maja 2012r. szkolenia, w wyniku którego zredukował posiadana liczbę punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego do 19 punktów, lecz okoliczność ta została pominięta przez organ wydający decyzję. W ocenie odwołującego się w dacie orzekania przez organ I instancji posiadał jako kierowca 19 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego, co winno skutkować umorzeniem przedmiotowego postępowania. Zarzucił ponadto, iż organ błędnie wskazał w podstawie prawnej decyzji art. 114 ust. 1 pkt 1 lit. d) Prawa o ruchu drogowym, gdyż przepis ten określa przypadek, w którym kierowca podlega kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji i nie dotyczy zatrzymania prawa jazdy. Podniósł, iż brak odniesienia się organu do okoliczności zredukowania punktów pozwala mu przypuszczać, iż organ miał na uwadze przepis § 8 ust. 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2002r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego. Przytaczając przepis art. 130 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym, określający delegację ustawową oraz powołany przepis rozporządzenia wskazał, iż zestawienie normy ustawowej i podustawowej dotyczącej możliwości zmniejszenia przez kierowcę liczby punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego przez odbycie szkolenia prowadzi do wniosku, iż norma zawarta w § 8 ust. 6 powołanego rozporządzenia poszerza zakres wyłączenia określony w art. 130 ust. 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, co jest niedopuszczalne. Ponadto przepis rozporządzenia wykracza poza ramy ustawowego upoważnienia i jest sprzeczny z przepisami Prawa o ruchu drogowym. Na potwierdzenie swojej tezy przywołał orzeczenia sądów administracyjnych.