Postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 6 listopada 2012 r., sygn. III SA/Gl 1042/12

Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Kupiec po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] r. M.B. reprezentowana przez pełnomocnika - adwokata M.O. złożyła skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] zawierając w niej wniosek o przyznanie prawa pomocy w części obejmującej zwolnienie od kosztów sądowych. Strona skarżącą przedłożyła druk urzędowego formularza PPF, stwierdzając, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez wyraźnego uszczerbku utrzymania dla siebie i rodziny, biorąc pod uwagę fakt, że koszty wpisu stosunkowego od złożonych przez nią skarg są bardzo wysokie, gdyż obejmują sprawy o sygnaturach akt od III SA/Gl 1022/12 do III SA/Gl 1045/12.

Wyjaśniła, iż utrzymuje siebie i małoletniego syna z wynagrodzenia za pracę otrzymywanego w ramach zatrudnienia jako pielęgniarka w Szpitalu Miejskim w S. . Wskazała, że nie posiada żadnych innych dochodów, ani majątku, a zamieszkuje wraz z małoletnim synem J. w D. przy ul. [...] . M. B. oświadczyła ponadto, że pozostaje obecnie w separacji faktycznej ze swoim małżonkiem, a w Sądzie Okręgowym w K. toczy się postępowanie o orzeczenie separacji prawnej. Podkreśliła, że mieszka na zasadzie służebności mieszkania w domu, który jest własnością jej starszego syna - M.B. Składająca wniosek o przyznanie prawa pomocy podniosła, że wprawdzie jej wynagrodzenie wynosi około 2.600 zł brutto jednakże jest przedmiotem zajęcia komorniczego i z tego powodu Strona otrzymuje miesięcznie jedynie 900 zł wynagrodzenia netto. Strona wskazała także, iż jej starszy syn otrzymuje wynagrodzenie w wysokości najniższego wynagrodzenia krajowego (1.500 zł brutto). Wnioskodawczyni oświadczyła, określając stan majątku swojego i osób pozostających z nią we wspólnym gospodarstwie, że nie posiada żadnego majątku ani ruchomego, ani nieruchomego, stwierdzając ponownie, że dom w którym mieszka jest własnością jej syna M. B.. Strona wskazała, że nie posiada również żadnych zasobów pieniężnych, oszczędności, papierów wartościowych, ani żadnych przedmiotów o wartości przekraczającej kwotę 3.000 Euro.