Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 20 listopada 2012 r., sygn. III SA/Gd 502/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Orłowska, Sędziowie Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.), Sędzia WSA Jolanta Sudoł, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Kaczmar, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2012 r. sprawy ze skarg "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W. na decyzje Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia 29 kwietnia 2010 r. nr [...] nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji w sprawie zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych 1. uchyla zaskarżone decyzje oraz decyzje Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia 8 lutego 2010 r., nr [...] i z dnia 8 lutego 2010r., nr [...]; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej [...] na rzecz strony skarżącej "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W. 914 (dziewięćset czternaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wnioskami z dnia 30 września 2009 r. "A" Sp. z o.o. z siedzibą we W. zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej o dokonanie zmiany decyzji Dyrektora Izby Skarbowej nr [...] z dnia 31 marca 2004r. oraz decyzji Dyrektora Izby Skarbowej nr [...] z dnia 8 maja 2009 r. w części dotyczącej zamiany punktu urządzania gier na automatach o niskich wygranych.

Dwoma decyzjami z dnia 8 lutego 2010 r. Dyrektor Izby Celnej odmówił dokonania przedmiotowych zmian wskazując w podstawie prawnej art. 253a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 135 ust. 2 oraz art. 118 w związku z art. 8 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540) oraz art. 238 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323).

W uzasadnieniu wydanych decyzji Dyrektor Izby Celnej wskazał, że z dniem 31 października 2009 r. stał się organem właściwym do rozpatrzenia złożonych wniosków.

Z kolei z uwagi na obowiązującą zasadę praworządności (sformułowaną w art. 120 ustawy - Ordynacja podatkowa) oraz regulację normatywną zawartą w przepisach przejściowych ustawy o grach hazardowych, tj. w art. 135 ust. 2 organ nie mógł wydać rozstrzygnięć uwzględniających wniosek strony. W świetle tego przepisu nie można bowiem dokonać zmiany decyzji udzielającej zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie urządzania gier na automatach o niskich wygranych odnośnie zmiany miejsca urządzania gry.