Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 19 listopada 2012 r., sygn. III SA/Gd 556/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Hyla Sędziowie: WSA Alina Dominiak (spr.) WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Protokolant Starszy sekretarz sądowy Agnieszka Januszewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2012 r. sprawy ze skargi "A"Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 26 kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji w sprawie zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 28 stycznia 2010 r. nr[...], 2) zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. kwotę 440 (czterysta czterdzieści ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Skarżąca- Przedsiębiorstwo "A" spółka z o.o. z siedzibą w K. wystąpiła z wnioskiem o zmianę w zakresie określenia miejsc urządzania gry posiadanego zezwolenia na urządzanie i prowadzenie gier na automatach o niskich wygranych z dnia 8 października 2009 r. Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia 28 stycznia 2010r., utrzymaną w mocy kolejną decyzją tego samego organu z dnia 26 kwietnia 2010r. odmówił skarżącej uwzględnienia jej wniosku, powołując się na przepis art. 135 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201 poz. 1540), zwanej dalej "ustawą o grach hazardowych", który zakazuje, by w wyniku zmian decyzji o zezwoleniu nastąpiła zmiana miejsc urządzania gry, z wyjątkiem zmniejszenia liczby punktów gry na automatach o niskich wygranych.

Skarżąca wniosła skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku zarzucając w niej m.in. naruszenie przepisów Konstytucji RP oraz prawa Unii Europejskiej. Wskazała na naruszenie art. 34 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. U. EU.C.10.83.47), zwanego dalej "TFUE". W toku postępowania skarżąca podniosła, że przepisy ustawy o grach hazardowych nie mogą być powoływane przez organy administracji jako podstawa decyzji, gdyż ustawa ta nie została notyfikowana Komisji Europejskiej, mimo że zawierała przepisy techniczne w rozumieniu dyrektywy nr 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U.UE.L.98.204.37 ze zm.), zwanej dalej dyrektywą nr 98/34. Wskazała, że na skutek zakazu zmiany zezwoleń na prowadzenie gier w zakresie miejsca jej prowadzenia automaty stają się całkowicie bezwartościowe.