Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 19 listopada 2012 r., sygn. I SA/Bd 756/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Kruppik-Świetlicka Sędziowie: Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Sędzia WSA Dariusz Dudra (spr.) Protokolant Asystent sędziego Waldemar Dąbrowski po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 06 listopada 2012 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...]nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił stronie wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie [...] zł.

W wyniku złożonego odwołania, decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w B. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji z powodu konieczności przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w znacznej części.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej

w B. decyzją z dnia 24 [...] r. określił stronie wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie [...] zł.

W złożonym odwołaniu strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości zarzucając jej naruszenie art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e, art. 8 ust. 3 oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 ze zm.) poprzez niesłuszne ich niezastosowanie do stanu faktycznego sprawy; art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne poprzez nieprawidłowe zastosowanie w stanie faktycznym sprawy; naruszenie art. 9a ust. 1, art. 14 ust. 1, art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) poprzez niezastosowanie ich do stanu faktycznego sprawy; art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: "ord. pod.") skutkujące rażąco dowolną oceną dowodów zebranych w sprawie, mającą istotny wpływ na wynik sprawy; wadliwość formalnoprawną wynikającą z naruszenia ogólnych zasad postępowania podatkowego wyrażonych w art. 121, art. 122, art. 123 ord. pod., skutkującą błędnym ustaleniem stanu faktycznego i nieprawidłową oceną zebranego materiału dowodowego.