Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 17 października 2012 r., sygn. IV SA/Wr 366/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński (sprawozdawca) Sędziowie : Sędzia NSA Jolanta Sikorska Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków Protokolant : Aneta Januszkiewicz po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 17 października 2012 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobytu stałego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] 2012 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. z 2000 r. Dz. U. nr 98, poz. 1071 ze zm.) - zwana dalej k.p.a., i art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t. j. z 2006 r. Dz. U. nr 139, poz. 993 ze zm.) - zwana dalej ustawą, Wojewoda D. - po rozpatrzeniu odwołania A. K. - zwanej dalej skarżącą, od decyzji Burmistrza O. Ś. z dnia [...] 2012 r. nr [...[ orzekającej o wymeldowaniu skarżącej z miejsca pobytu stałego w lokalu, przy ul. [...] w O. Ś.- utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W motywach uzasadnienia tego rozstrzygnięcia stwierdzono, że postępowanie w sprawie wymeldowania A. K. wraz z małoletnią córką M. K. z miejsca pobytu stałego w lokalu przy ul. [...] w O. Ś., w trybie art. 15 ust. 2 ustawy wszczęte zostało przez Burmistrza O. Ś. w dniu [...] 2011 r. Fakt niezamieszkiwania przez skarżącą w spornym lokalu wskazany został przez byłego męża skarżącej P. K. - zwanego dalej uczestnikiem, który wskazał, że skarżąca wraz z córką opuściła miejsce stałego zameldowania w dniu [...] czerwca 2010 r., po niesłusznym oskarżeniu go o znęcanie się fizyczne. Dodał, że obecnie skarżąca przebywa u swoich rodziców, w miejscowości S. przy ul. [...]. Ponadto w okresie od czerwca 2010 r. do listopada 2010 r. skarżąca miała wywieźć ze wskazanej nieruchomości wszystkie rzeczy osobiste, jak również nadać nowemu miejscu pobytu miano adresu korespondencyjnego. Uczestnik podniósł również, że córka skarżącej od września 2010 r. uczęszcza do Szkoły Podstawowej w S. Do akt sprawy uczestnik przedłożył kopię wyroku Sądu Rejonowego w T. II Wydział Karny, mocą którego uczestnik został uznany za winnego przestępstwa znieważania skarżącej słowami wulgarnymi, tj. o czyn z art. 216 § 1 Kodeksu karnego. Natomiast uczestnik został uniewinniony od zarzutu znęcania się fizycznego i psychicznego nad skarżącą - art. 207 § 1 Kodeksu karnego. Z uzasadnienia wyroku wynika ponadto, że podniesione przez skarżącą okoliczności znęcania się fizycznego nad nią przez uczestnika w całości zostały zanegowane.