Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 1 października 2012 r., sygn. VII SA/Wa 1160/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA - Elżbieta Zielińska - Śpiewak po rozpoznaniu w dniu 1 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W.S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi W.S. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie : odmowy wydania odpisu i inwentaryzacji geodezyjnej postanawia : odmówić W.S. przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.

Uzasadnienie

W dniu 10 lipca 2012 r. (data stempla biura podawczego) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął uzupełniony przez wnioskodawcę formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.

Postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2012 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odmówił W. S. przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.

W dniu 14 września 2012 r. (data stempla biura podawczego) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął sprzeciw wnioskodawcy, w którym podniósł, iż postanowienie zostało oparte na niezrozumieniu realiów wsi i stanu faktycznego. Wnioskodawca podniósł, iż Sąd przyjął niczym nieuzasadnioną hipotezę, że dochód z gospodarstwa musi być wyższy od przyjętego do celów podatkowych, jak również, że uzyskiwane płody rolne w postaci ziemniaków czy owsa nie są konsumowane przez ośmioosobową rodzinę i inwentarz. Wnioskodawca zarzucił, iż przyjęty przez Sąd hipotetyczny miesięczny dochód z gospodarstwa w kwocie 3.000,00 złotych nie ma odniesienia w rzeczywistości, a nawet gdyby przyjąć jego wysokość to i tak miesięczny dochód na osobę wynosi 375,00 złotych, co potwierdza tylko trudną sytuację materialną rodziny i życie na granicy egzystencji. Wnioskodawca zaznaczył, iż posiadany sprzęt rolniczy stanowią stare maszyny odziedziczone po rodzicach, nie przedstawiające znaczącej wartości handlowej. Dodał, iż są one podstawowym narzędziem pracy, a zatem podstawą egzystencji rodziny, a ich wyprzedaż doprowadziłaby w konsekwencji do utraty gospodarstwa. Odnosząc się do podnoszonej w postanowieniu kwestii pobierania przez 5 miesięcy zasiłku chorobowego wnioskodawca wskazał, iż wyniósł on 1.400,00 złotych (10,00 złotych za każdy dzień choroby). Podkreślił, iż długi okres dochodzenia do zdrowia i rehabilitacji wygenerował tylko dodatkowe straty w gospodarstwie, jak również znaczne dodatkowe koszty na zakup opatrunków, lekarstw, badania kontrolne, dojazdy do placówek medycznych, sprzęt medyczny, które w całości pochłonęły otrzymany zasiłek. Wnioskodawca zaznaczył, iż w wyliczeniach dochodu nie wzięto pod uwagę ponoszonej przez niego obowiązkowej składki na ubezpieczenie rolnicze KRUS, która wynosi obecnie 294,00 złotych na dwa miesiące, co dodatkowo obniża dochód o 147,00 złotych.