Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 października 2012 r., sygn. I SAB/Wa 201/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tarnowska Sędziowie: WSA Dariusz Chaciński WSA Przemysław Żmich (spr.) Protokolant specjalista Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 października 2012 r. sprawy ze skargi T. B. i A. B. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomość 1. zobowiązuje Prezydenta W. do rozpatrzenia wniosku I. B. z dnia 12 grudnia 1991 r. o odszkodowanie za nieruchomość [...] położoną przy ul. [...], w terminie jednego miesiąca od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Prezydenta W. na rzecz skarżących T. B. i A. B. solidarnie kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

T. B. i A. B. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta Miasta W. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o przyznanie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ul. [...], oznaczoną nr hip. Nr [...], uregulowaną w księdze wieczystej p.n. "[...] w W.". W skardze skarżący wnieśli o zobowiązanie organu do wydania decyzji w terminie 14 dni oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu skarżący wskazali, że poczynając od 1960 r. I. B. ubiegała się o rekompensatę za przedmiotową działkę, gdyż możliwość jej zabudowy stawała się coraz mniej realna. Działania te trwały aż do jej śmierci tj. do dnia [...] stycznia 1999 r. Następnie były one kontynuowane przez jej spadkobierców - synów T. B. i Z. B. Wobec niekorzystnej dla siebie decyzji złożyli oni w dniu 25 kwietnia 2002 r. skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wyrokiem z dnia [...] grudnia 2003 r., wydanym w sprawie sygn. akt [...] Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżoną przez nich decyzję. Uznając zasadność zarzutów skargi dał wytyczne co do dalszego postępowania. Od daty wydania wyroku minęło 8 i pół roku. W dniu [...] października 2007 r. zmarł Z. B., a w miejsce jego do postępowania wstąpiła jego jedyna córka A. B. Skarżący dodali, że cały materiał dowodowy został w sprawie zgromadzony, a informacje w nim zawarte potwierdzały zasadność roszczeń wnioskodawców. Mimo to nie skorzystano z oszacowania nieruchomości, nie podjęto działań, aby postępowanie administracyjne zakończyć decyzją. Nie wskazano nawet terminu jej wydania. W tej sytuacji w dniu 12 września 2011 r. strony wniosły do organu wyższego stopnia zażalenie na podstawie art. 37 § 1 Kpa. W tym samym roku Wojewoda [...] w postanowieniu z dnia [...] października 2011 r. nr [...] uznał zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie za uzasadnione i wyznaczył Prezydentowi W. 3 miesięczny termin do podjęcia stosownego rozstrzygnięcia licząc od dnia doręczenia postanowienia, jednak stosowna decyzja nie została wydana.