Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 25 października 2012 r., sygn. I SA/Po 622/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Jaśniewicz Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Karol Pawlicki (spr.) Protokolant referent stażysta Monika Wiza po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2012 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, na podstawie art. 245 § 1 pkt 2, art. 240 § 1 pkt 8 oraz art. 244 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. z 2005 r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej: "O.p."), po rozpatrzeniu wniosku z dnia [...] grudnia 2011 r. złożonego przez [...] i [...] [...] oraz po przeprowadzeniu postępowania wszczętego postanowieniem z dnia [...] grudnia 2011 r. o wznowieniu postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia [...] marca 2009 r. nr [...], odmówił uchylenia w całości decyzji ostatecznej.

W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu [...] grudnia 2011 r. podatnicy wystąpili z wnioskiem o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia [...] marca 2009 r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Poznaniu z dnia [...] grudnia 2008 r. określającą podatnikom zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. w kwocie [...] zł.

Jako podstawę prawną wznowienia postępowania powołano art. 240 § 1 pkt 8 O.p. w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 października 2011 r., sygn. akt SK 2/10. Uzasadniając wniosek wskazano, że w podstawie prawnej decyzji organu pierwszej instancji powołany został art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2011r. Nr 41, poz. 214 i nr 53, poz. 273 - dalej: "u. k. s."), o którego niezgodności z Konstytucją w zakresie, w jakimi przepis ten wyłącza odpowiednie zastosowanie art. 54 § 1 pkt 1 i 7 O.p., orzekł Trybunał Konstytucyjny. W dalszej części uzasadnienia wskazano, że Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu rozpatrując sprawę w toku postępowania odwoławczego nie wyeliminował z podstawy prawnej decyzji organu pierwszej instancji przepisu uznanego przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją.