Wyrok WSA w Lublinie z dnia 11 października 2012 r., sygn. II SA/Lu 625/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędziowie Sędzia SO del. Iwona Tchórzewska (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Beata Basak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 października 2012 r. sprawy ze skargi Spółki Wodno-Ściekowej "[...]" w O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia świadczeń z tytułu odnoszenia korzyści z urządzeń spółki wodnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Starosta decyzją z dnia [...], nr [...] działając na podstawie art. 171 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 145), odmówił ustalenia świadczeń z tytułu odnoszenia korzyści z urządzeń Spółki Wodno-Ściekowej "J. B.-G." z siedzibą w O. przez K. M.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że K. M. jest właścicielem położonej w O., gmina W. działki nr 591/1. W oparciu o wyniki czynności przeprowadzonych w terenie w dniu 7 lutego 2012 r. organ ustalił, że działka nr 591/1 jest ogrodzona, niezabudowana, a na jej terenie są składowane materiały budowlane. Strona nie zgłaszała dotychczas zamiaru zabudowy tej działki. Działka nr 591/1 nie jest też podłączona do głównych sieci wodociągowych i kanalizacyjnych Spółki wybudowanych na stanowiącej drogę działce nr 593, której właścicielem jest Gmina W. Mając na względzie powyższe ustalenia organ pierwszej instancji stwierdził, że K. M. nie odnosi korzyści z działalności Spółki i jej urządzeń, jak również nie zanieczyszcza wód. W ocenie organu Spółka niewłaściwie zinterpretowała art. 171 ustawy Prawo wodne uznając, że uzbrojenie przez Spółkę terenu w sieci główne wodociągowe i kanalizacyjne podwyższa wartość nieruchomości.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania Spółki Wodno-Ściekowej "J. B.-G.", decyzją z dnia [...] nr [...] utrzymało w mocy decyzję Starosty z dnia [...]. Organ odwoławczy podzielił stanowisko organu pierwszej instancji, że Spółka dokonała nadinterpretacji art. 171 ustawy Prawo wodne przyjmując, iż już sam fakt doprowadzenia w pobliże nieruchomości zbiorczych sieci wodociągowych lub kanalizacyjnych świadczy o odniesieniu korzyści i uprawnia Spółkę do uzyskania świadczenia.