Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 10 października 2012 r., sygn. I SA/Bk 254/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski, Sędziowie sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), sędzia WSA Małgorzata Roleder, Protokolant Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 października 2012 r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...] września 2010 r., nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z [...] czerwca 2010 r., nr [...], w której organ pierwszej instancji dokonał wobec J. D. (w dalszej części uzasadnienia zwanego Skarżącym), rozliczenia w podatku od towarów i usług

za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2006 r. w sposób odmienny,

niż wynikało to ze złożonych przez niego deklaracji VAT-7.

Z uzasadnienia decyzji organu drugiej instancji wynika, że Skarżący w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą: Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe "E." dokonywał m.in. sprzedaży telefonów komórkowych

oraz artykułów AGD i RTV w tzw. systemie TAX FREE. Organ podkreślił, że przepisy umożliwiające osobom fizycznym nie mającym stałego miejsca zamieszkania

na terytorium Wspólnoty, zwanym "podróżnymi", otrzymanie zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione poza państwową granicę RP, zawierają szereg bardzo sformalizowanych norm, od których spełnienia uzależniono zarówno zwrot VAT podróżnym,

jak i możliwość zastosowania przez sprzedawcę preferencyjnej stawki 0 %. Organ drugiej instancji podkreślił, że z przepisów art. 126-130 ustawy z 11 marca 2004 r.

o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., zwanej dalej w skrócie: "u.p.t.u.") nie wynika, iż prawo przysługujące podatnikowi do zastosowania 0 % stawki VAT w przypadku sprzedaży na zasadach TAX FREE może być oparte jedynie na posiadaniu dokumentów TAX FREE. Muszą one bowiem cechować się poprawnością materialną, a zatem potwierdzać sprzedaż na rzecz faktycznego nabywcy, który w rzeczywistości nabył towar, wywiózł go poza terytorium Wspólnoty, zwrócił się do sprzedawcy po zwrot podatku i zwrot ten otrzymał oraz poprawnością formalną. W ocenie organu odwoławczego Skarżący nie spełnił wszystkich wymogów określonych w art. 129 u.p.t.u.