Orzeczenie
Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 11 października 2012 r., sygn. II SA/Bk 539/12
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Sędziowie sędzia NSA Stanisław Prutis,, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys (spr.), Protokolant Anna Makal, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 października 2012 r. sprawy ze skargi K. O. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich oddala skargę.
Uzasadnienie
UZASADNIENIE
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. numer [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] maja 2012 r. numer [...] pozbawiającą K. O. uprawnień kombatanckich przyznanych przez Związek Bojowników o Wolność i Demokrację w dniu [...] stycznia 1976 r.
Stan faktyczny i prawny sprawy przedstawiał się następująco.
K. O. posiadał uprawnienia kombatanckie nadane przez Zarząd Wojewódzkiego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w B. w dniu [...] stycznia 1976 r. z tytułu służby w armiach sojuszniczych w okresie 15 lutego 1945 - 09 maja 1945 r.
Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...] lipca 1993 r., wydaną na podstawie art. 1 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, potwierdził posiadanie przez K. O. uprawnień kombatanckich.
Następnie wskazany wyżej organ decyzją z dnia [...] maja 2011 r. stwierdził nieważność własnej decyzji z dnia [...] lipca 1993 r. z uwagi na jej wydanie z rażącym naruszeniem art. 25 ust. 2 pkt 1 "a" w związku z art. 21 ust. 2 pkt 4 "a" ustawy o kombatantach. Ustalił bowiem, że K. O. był zatrudniony w Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w B. w latach 1951 - 1952, co wynika z zaświadczenia organów Milicji Obywatelskiej oraz pism sporządzonych własnoręcznie przez stronę. Rażące naruszenie prawa polegało na przyznaniu uprawnień kombatanckich mimo wiedzy organu o powyższych okolicznościach, a więc mimo istnienia negatywnej przesłanki uzyskania uprawnień wynikającej z art. 21 ust. 2 pkt 4 "a" ustawy o kombatantach. Po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r. utrzymał w mocy własną decyzję w przedmiocie stwierdzenia nieważności, od której Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w sprawie II SA/Bk 760/11 oddalił skargę. Sąd ocenił, że zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem, w tym oparta na prawidłowo ustalonym stanie faktycznym. Wynika z niego, że K. O. od 1946 r. był zatrudniony w charakterze strażnika więziennego, a następnie w 1951 r. został przeniesiony na stanowisko księgowego Służby Żywnościowej Kwatermistrzostwa Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, skąd zwolnił się w 1952 r. Co najmniej w okresie 1951 - 1952 pozostawał zatem w zatrudnieniu aparatu bezpieczeństwa publicznego. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych był w posiadaniu powyższych informacji w dniu potwierdzania uprawnień kombatanckich (decyzją z 1993 r.), co świadczy o wydaniu decyzji potwierdzającej te uprawnienia z rażącym naruszeniem prawa. Sąd ocenił, że treść przepisów art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "a" ustawy o kombatantach, wskazująca okoliczności wykluczające możliwość przyznania spornych uprawnień, jest jednoznaczna. Działalność strony wypełniła hipotezę tego przepisu, zatem prawidłowo orzeczono na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Wyrok uprawomocnił się dnia 27 marca 2012 r.
