Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 września 2012 r., sygn. II SA/Wa 1239/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Sędziowie WSA Andrzej Góraj, Olga Żurawska - Matusiak (sprawozdawca), Protokolant spec. Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2012 r. sprawy ze skargi A. Z. na decyzję Prezesa Najwyższej Izby Kontroli z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z [...] września 2009 r.; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; 3. zasądza od Prezesa Najwyższej Izby Kontroli na rzecz A.Z. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Prezes Najwyższej Izby Kontroli decyzją z [...] września 2009 r. nr [...] , wydaną na podstawie art. 93 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1701 ze zm.) rozwiązał z A. Z. (zwanym dalej jako "skarżący") stosunek pracy z dniem [...] stycznia 2010 r. z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. Organ określił przy tym, że bieg wypowiedzenia rozpoczyna się [...] listopada 2009 r. i kończy [...] stycznia 2010 r.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zgodnie z art. 93 ust. 2 pkt 1 ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli, Prezes NIK może rozwiązać z pracownikiem mianowanym stosunek pracy za wypowiedzeniem w razie osiągnięcia wieku i stażu pracy, wymaganych do nabycia prawa do emerytury na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie organ podkreślił, że podejmując taką decyzję Prezes NIK ma zawsze dodatkowo na uwadze długofalową, racjonalną i prowadzoną od lat politykę kadrową, która ma na celu przede wszystkim zapewnienie skutecznego i efektywnego wypełniania zadań przez naczelny organ kontroli państwowej. Organ podkreślił, że prowadzone kontrole w coraz większym stopniu mają charakter finansowo-księgowy, co wymusza zmianę profilu zatrudniania pracowników, a tym samym prowadzenia aktywnej polityki kadrowej. Oznacza ona m.in. konieczność zatrudniania nowych pracowników posiadających bieżącą wiedzę i doświadczenie zawodowe, zdolnych do zapewnienia wykonywanych przez NIK zadań na wysokim poziomie merytorycznym. W związku z tym, organ, uwzględniając politykę kadrową oraz fakt, że skarżący ukończył 65 lat życia i posiada ponad [...]-letni staż pracy, a zatem spełnia warunki określone w art. 27 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), uznał wypowiedzenie za uzasadnione.