Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 września 2012 r., sygn. I SA/Po 407/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dominik Mączyński Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Katarzyna Wolna - Kubicka (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Kamila Kozłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 września 2012r. sprawy ze skargi "P" S.A. (wcześniej) "K" S.A. na interpretację indywidualną Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych I. uchyla zaskarżoną interpretację; II. zasądza od Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej Spółki kwotę [...]zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] października 2011r. P. Kopalnia S.A. (wcześniej Kopalnia w K. S.A.) wystąpiła do Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Opisując zdarzenie przyszłe, spółka wskazała, że wydobywa węgiel metodą odkrywkową. Zgodnie z przepisami prawa tworzy Fundusz Likwidacji Zakładu Górniczego. Odpisy zwiększające stan funduszu zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ prawo geologiczne i górnicze zobowiązuje spółkę do tworzenia tego funduszu. Środki pieniężne z odpisów przekazywane są na wydzielony rachunek bankowy. Środki funduszu wykorzystywane są na prace rekultywacyjne i likwidacyjne odkrywek po zakończeniu eksploatacji górniczej. Ponadto, w celu zabezpieczenia środków potrzebnych na likwidację skutków działalności górniczej skarżąca utworzyła (decyzją właściciela) dobrowolny Fundusz Rekultywacji Zakładu Górniczego. Fundusz ten tworzony jest z obowiązkowego odpisu w koszty (niestanowiące kosztów uzyskania przychodów) oraz z podziału zysku z lat ubiegłych. Jego celem jest pokrywanie wydatków związanych z rekultywacją terenów poeksploatacyjnych. Dobrowolny fundusz rekultywacji powiększany jest o kwartalne odpisy w ciężar kosztów w okresach kwartalnych, a środki pieniężne z tego tytułu przekazywane są na wyodrębniony rachunek bankowy. Wartość odpisów odniesiona w koszty przedsiębiorstwa jest kwalifikowana jako koszt niestanowiący kosztu uzyskania przychodu. Kwalifikacja podatkowa tych odpisów spowodowana jest ograniczonym wpływem zarządu spółki na decydowanie o użyciu środków z tego funduszu. Decyzję ostateczną w zakresie i wysokości użycia środków funduszu podejmuje właściciel na wniosek zarządu oraz w oparciu o opinię rady nadzorczej spółki.