Wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 września 2012 r., sygn. III SA/Łd 394/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski (spr.) Protokolant asystent sędziego Agata Brolik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 września 2012 r. sprawy ze skargi A spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji z siedzibą we W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia kwoty wynikającej z długu celnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego [...] w Ł. z dnia [...] nr [...]; 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w Ł. na rzecz A spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji we W. kwotę 2000,- (dwa tysiące złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego I w Ł. decyzją z dnia [...] r., wydaną na podstawie art. 18 ust. 1, art. 20 ust. 1 i 3 lit a i c, art. 28 ust. 1 , art. 29 ust. 1, art. 57 , art. 91 ust. 1 lit a), art. 92, art. 96 ust. 1, art. 203 ust. 1 , ust. 2 i 3 tiret czwarty, art. 214 ust. 2 tiret drugi, art. 215 ust. 1, art. 218 ust. 3, art. 221 ust. 1, art. 222 ust. 1 lit a) rozporządzenia Rady nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 302), dalej zwane WKC, art. 866 rozporządzenia Komisji nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania WKC (Dz. Urz. UE L 253), zwanej dalej RWKC oraz art. 2 rozporządzenia Rady nr 2658/87 z 2 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 256) określił A kwotę długu celnego w wysokości 113.045,00 zł z tytułu usunięcia spod dozoru celnego towarów objętych procedurą tranzytu oraz określił kwotę odsetek od dnia przyjęcia zgłoszenia celnego.

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że w dniu [...] r. dokonano zgłoszenia celnego do procedury tranzytu, na podstawie dokumentu nr [...], towaru w postaci mięsa drobiowego mrożonego bez kości. Zgodnie z zapisem na dokumencie tranzytu głównym zobowiązanym była A. Jako urząd celny przeznaczenia wskazano [...] w Estonii. W związku z faktem, że urząd celny przeznaczenia nie potwierdził otrzymania przesyłki - procedura tranzytu nie została zamknięta. Naczelnik Urzędu Celnego w Ł.wezwał skarżącą, jako głównego zobowiązanego do przedstawienia dowodu zakończenia procedury tranzytu. Skarżąca przedstawiła kartę A zgłoszenia tranzytowego zawierającą stempel administracji celnej Estonii, na podstawie której urząd celny objęcia zamknął operację tranzytową. Naczelnik Urzędu Celnego w Ł. rozpoczął procedurę weryfikacyjną powyższego dokumentu, zwracając się do estońskich władz celnych. W odpowiedzi pismem z dnia [....] r. estońskie władze celne poinformowały, że przedmiotowy towar nie dotarł do Estonii oraz nie przedstawiono władzom celnym tego kraju żadnych dokumentów, na podstawie których dopuszczalnym było by zakończenie procedury tranzytu. Wobec powyższego organ I instancji uznał za dłużnika skarżącą spółkę, wskazując, że nie zachodzi konieczność poszukiwania kolejnych dłużników, gdyż zgromadzona w sprawie dokumentacja wskazuje w sposób nie budzący wątpliwości, kto jest głównym zobowiązanym w myśl art. 96 ust. 1 WKC, a w konsekwencji dłużnikiem zgodnie z art. 203 ust. 3 tiret 4 WKC.