Wyrok WSA w Kielcach z dnia 27 września 2012 r., sygn. II SAB/Ke 25/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 września 2012r. sprawy ze skargi M.M. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w S. w przedmiocie mianowania na stanowisko służbowe oddala skargę.

Uzasadnienie

W skardze z dnia 30 czerwca 2012 r. złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach w dniu 31 lipca 2012 r., dotyczącej przewlekłości postępowania administracyjnego zawisłego przed Komendantem Powiatowym Policji w S., w przedmiocie zgodnego z prawem załatwienia sprawy mianowania z dniem 1 stycznia 2008 r. skarżącego na stanowisko zastępcy dyżurnego Komendy Powiatowej Policji w S., M. M. wniósł o "nałożenie na skarżony organ obowiązku zgodnego z literą prawa, z orzeczeniem o rażącej przewlekłości". Skarżący wskazał też, że w zakresie przedmiotowej sprawy wniósł zażalenie w trybie art. 37 kpa do organu nadrzędnego, tj. Komendanta Wojewódzkiego Policji, na które otrzymał pismo z dnia [...], co oznacza wyczerpanie ustawowych przesłanek skargi do sądu administracyjnego.

W uzasadnieniu skargi podano, że rozkazem personalnym z dnia 29 grudnia 2006 r. skarżącemu powierzono pisemnie pełnienie obowiązków zastępcy oficera dyżurnego Komendy Powiatowej Policji w S., którą to funkcję skarżący pełnił nieprzerwanie aż do dniu 14 października 2008 r., gdy z uwagi na stan zdrowia zaprzestał pełnienia obowiązków służbowych. We wskazanym okresie skarżący jeszcze trzykrotnie miał powierzane obowiązki zastępcy oficera dyżurnego Komendy Powiatowej Policji w S. w formie pisemnych rozkazów personalnych, a w przerwach związania pisemnymi rozkazami pełnił w/w obowiązki na podstawie rozkazów ustnych. W ocenie skarżącego oznacza to, że Komendant Powiatowy Policji w S. dokonał ciągłego powierzenia obowiązków służbowych w trybie art. 37 ustawy o Policji, które to powierzenie trwało nieprzerwanie do dnia przejścia skarżącego w stan spoczynku, gdyż nie został skutecznie przywrócony na stanowisko wcześniej zajmowane na podstawie mianowania. Zdaniem skarżącego w przedmiocie mianowania go na wolny etat zastępcy oficera dyżurnego KPP w S., toczyło się postępowanie administracyjne, którego organ do chwili obecnej w trybie i w terminie prawem zawitym nie zakończył prawomocnym i ostatecznym orzeczeniem administracyjnym, wobec czego postępowanie to jest nadal zawisłe, co wykazano w postępowaniu przed WSA w Kielcach w sprawie II SA/Ke 250/09. W związku z wniesionym przez skarżącego podaniem o mianowanie na stałe, organ zobowiązany był do wydania decyzji administracyjnej w tym zakresie z dniem 1 stycznia 2008 r., czego jednak nie uczynił. Skarżący zarzucił też, że mimo wydania w dniu [...] rozkazu personalnego numer [...]/08, którym został przeniesiony na równorzędne stanowisko służbowe w ogniwie ochronnym i równocześnie dalej powierzono mu pełnienie obowiązków służbowych zastępcy oficera dyżurnego Komendy Powiatowej Policji w S., orzeczenie to nie może być uznane za wykonalną i ostateczną decyzję administracyjną, ponieważ nie został on zawiadomiony o wszczęciu postępowania w toku którego zostało wydane, ani o jego zakończeniu. Na koniec skarżący poinformował, że w sprawie rozkazu personalnego [...]/08 oraz w sprawie naruszenia art. 106 ustawy o Policji toczą się postępowania z wniosku skarżącego przed właściwymi organami.