Wyrok WSA w Kielcach z dnia 20 września 2012 r., sygn. I SA/Ke 283/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Surma (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec, Sędzia WSA Maria Grabowska, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Dziopa, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 września 2012 r. sprawy ze skargi P. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2006 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Decyzja organu administracji publicznej i przedstawiony przez ten organ tok postępowania.

1.1. Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia [...] 2012 r.

nr [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego

w S. z dnia [...]2011 r. nr [...] określającą P. S. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za grudzień 2006 r. w wysokości [...] zł.

1.2. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że P. S. w 2006 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych o nazwie Przedsiębiorstwo Wielobranżowe A.. W wyniku postępowania kontrolnego ustalono, że podatnik nieprawidłowo rozliczył VAT za grudzień 2006 r. poprzez zawyżenie podatku naliczonego. Podatnik odliczył bowiem podatek naliczony z trzech faktur wystawionych przez Agencję Wielobranżową "B." H. C., które nie dokumentują rzeczywistych transakcji.

1.3. Dyrektor Izby Skarbowej w K. wskazał, że z przepisu art. 88 ust. 3 a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (ustawa

o VAT) wynika, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne,

w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane, w części dotyczącej tych czynności. Organ odwoławczy przywołał także treść art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, które statuują podstawową zasadę funkcjonującą w rozliczeniu VAT, polegającą na obniżeniu kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług. Z treści tych przepisów wynika jednoznacznie, że faktura stanowiąca podstawę do odliczenia podatku naliczonego musi być poprawna nie tylko z formalnego punktu widzenia, ale także odzwierciedlać prawdziwy przebieg zdarzeń gospodarczych. Musi dokumentować faktycznie wykonaną usługę lub sprzedaż. Prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego nie wynika z samego faktu posiadania faktury, lecz z faktu nabycia towaru bądź usługi.