Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 lipca 2012 r., sygn. I SA/Gl 229/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędzia WSA Beata Kozicka, Protokolant Marek Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2012 r. sprawy ze skargi A. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ulgi płatniczej - umorzenie zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., decyzją z dnia [...] Nr [...], wydaną po rozpoznaniu odwołania pani A.L. od decyzji Burmistrza Miasta C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości za III i IV kwartał 2006 r.; I, II, III, IV kwartał 2007 r.; I, II, III, IV kwartał 2008 r.; I, II, III kwartał 2009 r. w wysokości 54.751 zł wraz z należnymi odsetkami za zwłokę w kwocie 10.475 zł, na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy wskazał, że umorzenie w całości lub w części zaległości jest szczególnym rodzajem ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych. Stanowi ono tzw. nieefektywny sposób wygasania zobowiązań poprzez rezygnację wierzyciela z przysługujących mu należności. Wierzyciel podatkowy może to uczynić wyłącznie tylko w zakresie i na zasadach określonych przez prawo. Tak więc organ podatkowy dokonuje umorzenia w formie decyzji administracyjnej o charakterze konstytutywnym, która znosi stosunek prawny zobowiązania podatkowego. Ustawodawca w treści art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej posłużył się zwrotami niedookreślonymi "ważny interes podatnika" i "interes publiczny" - stosując pomiędzy nimi alternatywę nierozłączną "lub". Oznacza to, że dla spełnienia określonego warunku konieczne jest udowodnienie przynajmniej jednej z nich z zastosowaniem ocen pozaprawnych. Organ odwoławczy zaznaczył jednakże, że w przypadku uznania administracyjnego, organ podatkowy obowiązany jest do wyważenia interesu społecznego z indywidualnym interesem strony, ponieważ obliguje go do tego art. 2 Konstytucji RP, a jego uznaniu pozostawia się ostateczną decyzję co do rozstrzygnięcia także w przypadku udowodnienia którejkolwiek z przesłanek zawartych w art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej.