Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 20 czerwca 2012 r., sygn. I SA/Sz 263/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kazimierz Maczewski, Sędziowie Sędzia WSA Marzena Kowalewska,, Sędzia WSA Joanna Wojciechowska (spr.), Protokolant Gabriela Porzezińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi M.A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 8 lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] r.

nr [...] utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] r. nr [...], określającą Mowi Ae wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. w kwocie [...] zł.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, iż u podatnika przeprowadzono postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r.,

w trakcie którego ustalono, że w roku 2008 podatnik otrzymał od Aa Kego kwotę [...]zł jako odszkodowanie i zadośćuczynienie tytułem zawartej w dniu

23 marca 2008 r. ugody. Zgodnie z treścią powyższego dokumentu, w związku

z wypadkiem drogowym, który miał miejsce w dniu 15 marca 2008 r., sprawca wypadku - A K - zobowiązał się wypłacić na rzecz poszkodowanego (podatnika) kwotę [...] zł tytułem odszkodowania i zadośćuczynienia za poniesiony uszczerbek na zdrowiu. Podatnik nie wykazał powyższej kwoty w zeznaniu podatkowym za 2008 r., gdyż jak zeznał w dniu 24 czerwca 2011 r. "dowiedział się, że są to pieniądze których nie trzeba opodatkowywać". Jednocześnie Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej

w odpowiedzi na zapytanie z dnia 2 czerwca 2011 r. uzyskał informację

z Sądu Rejonowego w Goleniowie, Wydziału II Karnego, przed którym toczyło się postępowanie karne przeciwko Aowi Kemu, dotyczące wypadku, w którym uszczerbku na zdrowiu doznał podatnik, iż w wyroku wydanym w powyższej sprawie nie orzekano o jakichkolwiek roszczeniach finansowych (zadośćuczynienie, odszkodowanie), ani nie zawierano ugody przed sądem karnym.