Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 czerwca 2012 r., sygn. I SA/Łd 391/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski (spr.) Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Protokolant Tomasz Naraziński po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2012 r. na rozprawie sprawy ze skargi K. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za czerwiec 2006 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Łd 391/12

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] roku Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z dnia [...] roku określającą K. T. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za czerwiec 2006 r. w wysokości 1.183 zł.

Podstawą decyzji były następujące ustalenia i wnioski organów prowadzących postępowanie.

W dniu [...] roku Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wszczął wobec K. T. o postępowanie podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług za czerwiec 2006 roku. W toku postępowania dokonano badania ksiąg podatkowych, tj. ewidencji zakupów i sprzedaży, w wyniku którego stwierdzono, że w czerwcu 2006 roku podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT, dokumentujących nabycie oleju napędowego, wystawionych przez firmę "A" M. K., [...] T. M., ul. A 34, NIP [...] .

Następnie decyzją z dnia [...] roku Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. określił podatnikowi zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za czerwiec 2006 r. w wysokości 1.183 zł.

Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie, organ I instancji wskazał, że strona nieprawidłowo dokonała odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez "A" M. K., gdyż dokumenty te nie odzwierciedlają rzeczywistych transakcji gospodarczych.

Na okoliczność zakupu paliwa od ww. kontrahenta w dniu [...] roku ww. organ przeprowadził dowód z przesłuchania K. T.. Strona zeznała wówczas, że współpracę z firmą "A" nawiązała przez młodego "chłopaka", którego nazwiska nie zna (może był to M. K.) oraz nie pamięta, gdzie się z nim spotkała. Z treści zeznań wynikało, że podatnik nie pobrał od kontrahenta żadnych dokumentów, które potwierdzałyby fakt prowadzenia przez niego działalności gospodarczej, np. zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej. Powodem zakupu paliwa była jego znacznie niższa cena, niż u innych dostawców. Dalszy kontakt z kontrahentem podatnik utrzymywał wyłącznie drogą telefoniczną, tj. składanie zamówień, określanie terminów i miejsc dostaw. Paliwo przywożone było przez kierowcę na miejsce samochodem cysterną lub innym mniejszym pojazdem, który miał zbiornik na paliwo umieszczony w środku. Zapłaty strona dokonywała gotówką do rąk kierowcy, który je dostarczał, bez pokwitowania przyjęcia gotówki. Faktury przywożone były razem z paliwem. W ocenie organu pierwszej instancji powyższe okoliczności (odbiegające od normalnych stosunków handlowych) wskazywały, że strona mogła mieć podejrzenie, iż uczestniczy w transakcjach wykorzystywanych do popełnienia oszustwa podatkowego, zaś sprzedawcą paliwa jest inny podmiot, niż ten figurujący na fakturach.