Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 czerwca 2012 r., sygn. I SA/Gd 321/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Fabińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 16 stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2007 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 11 sierpnia 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego określił A.Sz. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiąc wrzesień 2007 r. w kwocie 9.555,00 zł.

Organ uznał, że podatnik bezzasadnie skorygował wartość sprzedaży z tytułu nieściągalnych wierzytelności o kwotę netto 15.465,89 zł, podatek od towarów i usług w kwocie 3.402,50 zł. Korekta deklaracji VAT-7 za wrzesień 2007 r. wraz z zawiadomieniem o dokonaniu korekty podatku należnego z tytułu niezapłaconych przez kontrahenta [...] R.Dz. wierzytelności z faktur odpisanych przez podatnika jako wierzytelności nieściągalne w rozumieniu art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. nr 54, poz. 535), zwanej dalej ustawą o VAT, złożona została w dniu 10 września 2010 r. Zdaniem organu, nie zostały spełnione warunki wynikające z art. 89a ust. 1-6 ustawy o VAT, od których zależy możliwość skorzystania z korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, w szczególności zaś nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 5 ww. ustawy. Zgodnie bowiem z tym przepisem prawo do dokonania korekty podatku należnego nie przysługuje po upływie 2 lat od końca roku, w którym zostały wystawione przedmiotowe faktury. Nie został też spełniony warunek z art. 89a ust. 3 ustawy.

W zakresie podatku naliczonego organ pierwszej instancji powołując się na art. 86 ust. 7 ustawy o VAT stwierdził, że podatnik bezzasadnie odliczał pełen podatek naliczony wynikający z dwóch faktur dokumentujących opłaty leasingowe, wystawionych przez A Sp. z o.o., podczas gdy przysługiwało mu prawo do odliczenia 60% podatku naliczonego.