Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 12 czerwca 2012 r., sygn. I SA/Bd 363/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Sędziowie: sędzia WSA Urszula Wiśniewska sędzia WSA Mirella Łent (spr.) Protokolant: po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi B. M. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

I SA/Bd 363/12

UZASADNIENIE

W oparciu o ustalenia dokonane w toku kontroli skarbowej, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. decyzją z dniu [...] r. określił skarżącemu wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące: listopad i grudzień 2004 r., styczeń i luty 2005 r. oraz za miesiące od czerwca 2005 r. do września 2005 r. Rozstrzygniecie to nie zostało zaskarżone i stało się ostateczne.

W dniu [...] r. do Dyrektora Izby Skarbowej w B. wpłynął wniosek strony o stwierdzenie nieważności ww. decyzji. Wniosek uzasadniono spełnieniem przesłanki określonej w przepisie art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia

29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), zwanej dalej O.p. Wskazanej decyzji skarżący zarzucił, że została wydana z rażącym naruszeniem przepisów art. 86 ust. 1 i art. 87 ust. 1 w związku z art.15 ust.1 i 2 oraz

art. 88 ust. 4 i art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów

i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535, ze zm.), dalej ustawa o VAT.

Argumentacja przedstawiona we wniosku wskazywała jako istotę rażącego naruszenia prawa błędną interpretację art. 88 ust. 4 ustawy o VAT pozostającą

w sprzeczności z konstrukcją podatku VAT.

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. nie dopatrzył się wskazanych przez Stronę wad decyzji ostatecznej i w dniu [...] r. wydał decyzję odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] r.

Skarżący wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy argumentując tak jak we wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji. Wskazał, iż prawo odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym prawem podatnika i wynika z samej konstrukcji podatku od towarów