Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 maja 2012 r., sygn. II SA/Ol 238/12

Dnia 22 maja 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2012 roku sprawy ze skargi Spółki A na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie zajęcia pasa drogowego 1/ uchyla zaskarżone postanowienie; 2/ zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej Spółki A kwotę 357 złotych (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3/ orzeka, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Miejskiego Zarządu Dróg i Mostów nałożył na Spółkę A (dalej jako: Spółka) karę pieniężną w wysokości "[...]" za zajęcie pasa drogowego ulicy "[...]" (obręb "[...]" działka nr "[...]") w "[...]" bez zezwolenia zarządcy drogi przez umieszczenie reklamy w okresie od "[...]" do "[...]". Powyższa decyzja została doręczona stronie w dniu "[...]".

W dniu "[...]" pełnomocnik Spółki złożył za pośrednictwem poczty odwołanie od powyżej decyzji z dnia "[...]" oraz wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od tej decyzji. W uzasadnieniu wniosku podał, iż strona nie otrzymała decyzji organu pierwszej instancji w powyższej sprawie, a o decyzji dowiedziała się dopiero w dniu "[...]", w którym odebrała upomnienie organu z dnia "[...]", w którym wezwano ją do zapłaty kary pieniężnej nałożonej decyzją administracyjną wraz z kosztami upomnienia. Podniósł, iż decyzja nie powinna być uznana za doręczoną na podstawie art. 44 § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej jako: k.p.a.) bowiem odwołująca się nie otrzymała żadnego zawiadomienia o przechowywaniu przesyłki zawierającej przedmiotową decyzję w placówce pocztowej. Wskazał, iż nieprawidłowe doręczenie przesyłki stanowi przesłankę uzasadniającą brak winy odwołującej się w uchybieniu terminowi. Stwierdził ponadto, iż skarżąca skutecznie uprawdopodobniła, iż uchybienie terminowi do złożenia odwołania od decyzji nastąpiło bez jej winy.