Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 maja 2012 r., sygn. II SA/Kr 1817/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie: WSA Renata Czeluśniak (spr.) WSA Ewa Rynczak Protokolant: Anna Pałasz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2012 r. sprawy ze skargi E.S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 3 października 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją nr [...] z dnia 16 września 2010r., wydaną na podstawie art. 1 ust. 1 i art. 4 ust. 1 i 2 oraz art. 2 ustawy z dnia 31 maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 ze zm.) odmówił E.S. przyznania świadczenia pieniężnego, wymienionego w ustawie. W uzasadnieniu wskazał, że w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie art. 2 powyższej ustawy, zaś z zebranego materiału dowodowego wynika, że strona doznała we wnioskowanym okresie prześladowań innego rodzaju, nieobjętych hipotezą tego przepisu. Nie zgadzając się z takim rozstrzygnięciem, E.S. , złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Skarżący wskazywał, że sprawa winna zostać załatwiona zgodnie z art. 2 ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR oraz stosownie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 grudnia 2009r. sygn. akt K 49/07 (Dz. U. z 2009r. Nr 220, poz. 1734). Wyrokiem tym Trybunał przesądził, że art. 2 pkt 2 powyższej ustawy w zakresie, w jakim pomija przesłankę deportacji (wywiezienia) do pracy przymusowej w granicach przedwojennego państwa polskiego, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Skarżący wskazał, że został deportowany do pracy przymusowej przez III Rzeszę Niemiecką do Gorlic, zatem spełnia wszystkie przesłanki do otrzymania świadczenia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00