Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 28 maja 2012 r., sygn. III SA/Gl 1921/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Kupiec (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Herman, Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2012 r. przy udziale - sprawy ze skargi H. W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymiaru należności celnych, podatku od towarów i usług (stwierdzenia nieważności decyzji) oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r., nr [...] , Dyrektor Izby Celnej w K. utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] r., nr [...] , którą odmówiono H. W. stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w R. z dnia [...] r., nr [...] .

2. Naczelnik Urzędu Celnego w R. postanowieniem z dnia [...] r., kierowanym do Spółki cywilnej ""A"" H. W. , P. G. z siedzibą w C. ul. [...] (zwanej dalej Spółką), wszczął z urzędu postępowanie w sprawie określenia prawidłowej kwoty cła i podatku od towarów i usług z tytułu importu określonego towaru. Postanowienie to zostało przesłane Spółce za pośrednictwem "B".

2.1. Decyzją z dnia [...] r., nr [...], organ ten zaksięgował retrospektywnie Spółce kwotę niedoboru cła w wysokości [...] zł, określił niezaksięgowaną kwotę długu celnego z tego tytułu oraz zobowiązanie w podatku od towarów i usług i wezwał Spółkę do zapłaty tych zaległości. Decyzję przesłano Spółce za pośrednictwem Agencji Celnej.

2.2. Pismem z dnia [...]r. Spółka wniosła odwołanie podpisane przez H. W. , zamieszkałego w C. ul. [...]

2.3. Po przeprowadzeniu postępowania odwoławczego Dyrektor Izby Celnej w K. decyzją z dnia [...] r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Odbiór decyzji potwierdził H. W. .

2.4. H. W. , już jako były wspólnik Spółki, złożył skargę do tyt. Sądu na powyższą decyzję organu odwoławczego.

2.5. Sąd wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2008 r., III SA/GI 1379/07, stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w G. z dnia [...] r. oraz postanowienia z dnia [...] r. o wszczęciu postępowania. W uzasadnieniu wyroku wskazał, że w postępowanie w sprawie długu celnego, który powstał w przywozie w wyniku dopuszczenia do obrotu towaru podlegającego należnościom przywozowym nie zostało skutecznie wszczęte, ponieważ postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w G. z dnia [...] r. zostało skierowane do Spółki, czyli podmiotu, który nie może być stroną w postępowaniu celnym. Sąd uznał, że skuteczne wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie nastąpi dopiero poprzez doręczenie postanowienia wydanego w trybie art. 165 § 2 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 Nr 8, poz. 60 z późn. zm, zwanej dalej O.p.) osobom fizycznym: H. W. i P. G. w trybie art. 148 § 1 O.p. w ich mieszkaniu lub miejscu pracy, a nie poprzez doręczenie Agencji.