Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 22 maja 2012 r., sygn. I SA/Gd 363/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Sławomir Kozik Sędzia NSA Alicja Stępień Protokolant Sekretarz sądowy Dorota Kotlarek po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 maja 2012 r. sprawy ze skargi Gminy Miejskiej na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w z dnia 10 listopada 2009 r., nr [...] w przedmiocie opłaty komorniczej 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku na rzecz strony skarżącej kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

I SA/Gd 363/12

UZASADNIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego (dalej: organ egzekucyjny) wszczął postępowanie egzekucyjne z majątku zobowiązanego W. G. na podstawie tytułów wykonawczych wystawionych przez wierzyciela - Prezydenta Miasta, obejmujących należności z tytułu podatku od nieruchomości. W toku prowadzonej egzekucji organ egzekucyjny zastosował środki egzekucyjne, w tym zajęcie ruchomości.

Pismem z dnia 19 maja 2009 r. wierzyciel poinformował organ egzekucyjny, że w dniu 19 marca 2009 r. nastąpiła zapłata egzekwowanych należności. Organ egzekucyjny zawiadomieniem z dnia 15 czerwca 2009 r. o wysokości opłaty komorniczej poinformował wierzyciela o obciążeniu go opłatą komorniczą w kwocie 326,68 zł.

Po otrzymaniu zawiadomienia wierzyciel pismem z dnia 1 września 2009 r. wystąpił do organu egzekucyjnego o wydanie z urzędu postanowienia w sprawie kosztów egzekucyjnych (opłaty komorniczej) obciążającej wierzyciela, powołując się na art. 64c § 7 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm., dalej: u.p.e.a.).

Postanowieniem z dnia 18 września 2009 r. organ egzekucyjny umorzył wszczęte z wniosku wierzyciela postępowanie jako bezpodmiotowe. Wskazał, że przepisy u.p.e.a. nie określają formy prawnej nałożenia na wierzyciela obowiązku uiszczenia opłaty komorniczej; odnosi się to również do sytuacji, gdy to wierzyciel żąda wydania takiego postanowienia. W konsekwencji zgłoszone żądanie organ uznał za bezprzedmiotowe, podkreślając, że wierzyciel nie został obciążony kosztami egzekucyjnymi, ale opłatą komorniczą.