Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 kwietnia 2012 r., sygn. II SA/Wa 81/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Śledzik (sprawozdawca), Sędziowie WSA Adam Lipiński, Eugeniusz Wasilewski, Protokolant Elwira Sipak, specjalista, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi B. M. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. oddala skargę; 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego A. T. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych 20/100) stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

II SA/Wa 81/12

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...] utrzymał w mocy swoją własną decyzję z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...], odmawiającą B. M. przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.

Do wydania zaskarżonej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Decyzją z dnia [...] listopada 2010 r. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: Prezes ZUS) utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] czerwca 2010 r. odmawiającą B. M. przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Prezes ZUS uznał, że renta w drodze wyjątku nie może zostać przyznana zainteresowanej, gdyż w sprawie nie zostały wykazane szczególne okoliczności, które usprawiedliwiałyby nienabycie przez nią świadczenia rentowego w zwykłym trybie.

B. M. na przestrzeni 43 lat życia udokumentowała jedynie 5 lat, 4 miesiące i 2 dni okresów składkowych i nieskładkowych. W ostatnim dziesięcioleciu przypadającym przed dniem powstania całkowitej niezdolności do pracy, zamiast wymaganych 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych, wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym, udokumentowano 1 rok, 4 miesiące i 1 dzień. Okresy składkowe zostały uwzględnione w wymiarze nieprzekraczającym 1/3 udowodnionych okresów składkowych. W okresie od [...] września 1985 r. do [...] stycznia 1991 r. B. M. sprawowała opiekę nad dwójką swoich dzieci. Ponadto organ podał, że w okresie od [...] listopada 1993 r. do [...] kwietnia 2002 r. B. M. pobierała rentę z tytułu niezdolności do pracy na zasadach ogólnych. Zdaniem organu, przerwy w zatrudnieniu nie uzasadniają żadne szczególne okoliczności, które uniemożliwiałyby pokonanie przeszkód w podjęciu zatrudnienia i wypracowaniu wymaganego okresu ubezpieczenia. Następnie organ podał, że B. M. we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy podniosła, iż jest całkowicie niezdolna do pracy, przedstawiając jednocześnie aktualne zaświadczenie o stanie zdrowia. Z uwagi na powyższe sprawa została przekazana do lekarza orzecznika ZUS. Komisja lekarska orzeczeniem z dnia [...] listopada 2010 r. ustaliła, że B. M. jest częściowo niezdolna do pracy od [...] lipca 2006 r. do [...] kwietnia 2011 r. Organ wskazał, że ta okoliczność świadczy o tym, że w przypadku wnioskodawczyni przesłanka niemożności podjęcia pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym ze względu na całkowitą niezdolność do pracy nie zachodzi i jest to okoliczność, która eliminuje ją z grona osób, którym może być przyznane świadczenie w drodze wyjątku. Częściowa niezdolność do pracy jedynie ogranicza, a nie uniemożliwia całkowicie możliwości wykonywania zatrudnienia lub innej działalności objętej ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym.