Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 12 kwietnia 2012 r., sygn. I SA/Ol 120/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Błesiński, Sędziowie sędzia WSA Wojciech Czajkowski, sędzia WSA Zofia Skrzynecka(sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Jakub Gosk, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2012r. sprawy ze skargi spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie zmiany ostatecznej decyzji w sprawie zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2005r. I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" znak: "[...]"; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącego kwotę 200 zł (dwieście) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.; III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]", Dyrektor Izby Celnej, po rozpatrzeniu odwołania Przedsiębiorstwa A w E., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia "[...]" w przedmiocie zmiany ostatecznej decyzji w sprawie zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2005 r.

Z przesłanych do kontroli Sądu, wraz ze skargą na powyższą decyzję, akt wynika następujący stan sprawy.

Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Celnego określił Przedsiębiorstwu A w E. zobowiązania podatkowe w podatku akcyzowym za marzec - maj, sierpień i październik 2005 r. oraz umorzył postępowanie w sprawie określenia zobowiązania podatkowe w podatku akcyzowym za pozostałe miesiące 2005 r. Podstawę wydania tej decyzji stanowiły ustalenia kontroli podatkowej, z której wynikało, że Spółka w 2005 r. dokonywała sprzedaży oleju opałowego z przeznaczeniem na cele grzewcze. W toku kontroli stwierdzono, że nie wszystkie z 806 oświadczeń nabywców oleju o jego przeznaczeniu na cele opałowe, którymi dysponowała Spółka, spełniały wymogi z § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm.). Część z oświadczeń dotknięta była bowiem wadami polegającymi na niewskazaniu w ich treści danych takich jak: numer NIP, PESEL, ilość posiadanych urządzeń grzewczych, typ urządzenia, kopia paragonu lub innego dokumentu sprzedaży, numer i data wystawienia dokumentu sprzedaży. Organ I instancji stwierdził również, że część z oświadczeń przedstawionych przez Spółkę nie odzwierciedlała rzeczywistych sprzedaży oleju opałowego na cele grzewcze, co dotyczyło następujących transakcji: