Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 kwietnia 2012 r., sygn. II SA/Łd 180/12

Dnia 13 kwietnia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Joanna Sekunda - Lenczewska Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Protokolant asystent sędziego Marcin Olejniczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2012 roku sprawy ze skargi P. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...], nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Prezydent Miasta Ł. odmówił P. W. umorzenia kwoty 4.762,20 zł. z tytułu nienależnie pobranego świadczenia na kontynuowanie nauki szkolnej.

W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji podniósł, iż P. W. wystąpił z prośbą o umorzenie należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń na kontynuowanie nauki szkolnej w okresie od dnia 1 października 2001r. do dnia 1 stycznia 2002r. oraz w okresie od dnia 1 marca do dnia 31 sierpnia 2002r., wniosek swój motywując trudną sytuacją: finansową, zdrowotną oraz rodzinną. W toku postępowania ustalono, że P. W. mieszka z babcią, ale zadeklarował prowadzenie oddzielnego gospodarstwa domowego. Ze złożonego zaś oświadczenia majątkowego wynikało, iż jest on współwłaścicielem domu o powierzchni 120 m2, działki o powierzchni 400 m2, a także właścicielem samochodu osobowego marki A. P. W. w 2009 r. osiągnął dochód w wysokości 10.317 zł. Zdaniem organu pierwszej instancji przedstawiona wyżej sytuacja nie miała charakteru szczególnego, co uprawniałoby do zastosowania wobec wnioskodawcy ulg określonych w art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej. P. W. nie figuruje w ewidencji osób z orzeczonym stopniem niepełnosprawności a jest osobą młodą, która rozpoczyna karierę zawodową.

W odwołaniu od tej decyzji P. W. podniósł, iż należność, do której zwrotu został zobowiązany, powinna ulec umorzeniu, a to nie tylko z uwagi na jego szczególnie trudną sytuację finansową, zdrowotną i rodzinną, ale także z uwagi na jej bezprzedmiotowość. Organ nie wykazał, że pobrane przez niego świadczenie zostało przeznaczone na inny cel niż nauka. Załączone do akt sprawy zaświadczenia z A jednoznacznie wskazują, że był słuchaczem tej szkoły przez cały rok szkolny 2001 - 2002. Okres podczas, którego pozostawał na zwolnieniach lekarskich nie powodował zawieszenia albo skreślenia z listy uczniów. Wręcz przeciwnie - opłacał wówczas przez cały czas czesne za szkołę, jak w każdym innym miesiącu. Szkoła, do której uczęszczał, miała status szkoły prywatnej. Z tych względów niesłuszny jest wniosek stanowiący podstawę decyzji z dnia [...] i [...], w konsekwencji przyjęty za przesłankę postępowania zakończonego decyzją z dnia [...]. Ponadto, zdaniem skarżącego, organ pierwszej instancji błędnie zinterpretował udzielone przez niego informacje dotyczące miejsca zamieszkania, gdyż prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe. Z babcią zamieszkuje w okresach, gdy stan jej zdrowia ulega pogorszeniu i gdy potrzebuje ona całodobowej opieki i pomocy. Wspiera babcię finansowo w przypadku zakupu leków oraz wizyt lekarskich. Błędne są ustalenia faktyczne dotyczące jego stanu zdrowia, gdyż choruje na depresję, co powoduje konieczność comiesięcznego zakupu niezbędnych leków oraz wizyt lekarskich. Rodzaj i charakter choroby nie pozwalają mu na rozpoczęcie kariery zawodowej i samodzielne przezwyciężenie trudnej sytuacji życiowej z niezależnych od niego powodów. Zwrot świadczenia w całości lub części stanowiłby dla niego nadmierne obciążenie i niweczyłby skutki udzielonej pomocy. P. W. podniósł nadto, iż w piśmie MOPS w Ł. z dnia 23 lipca 2010r. przyznano, że obowiązek zwrotu wynikający z decyzji z dnia [...] uległ przedawnieniu, co uniemożliwia skuteczne dochodzenie zwrotu świadczeń niesłusznie uznanych za nienależnie pobrane.