Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 kwietnia 2012 r., sygn. II SA/Gd 933/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Diana Wojtowicz po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2012 r. na rozprawie sprawy ze skargi A. R. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 7 października 2010 r., nr [...] w przedmiocie zarzutów dotyczących prowadzenia egzekucji w sprawie nakazu rozbiórki oddala skargę

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia 27 września 2007 r. nr [...], nakazał A. R. i K. P. dokonać rozbiórki obiektu budowlanego o konstrukcji drewnianej pełniącego funkcję sanitariatu (w.c.) nietrwale powiązanego z gruntem o wymiarach 0,90 m x 0,90 m, obiektu budowlanego o konstrukcji drewnianej pełniącego funkcję rekreacji indywidualnej nietrwale powiązanego z gruntem o wymiarach 5,05 m x 6,05 m, obiektu budowlanego o konstrukcji drewnianej pełniącego funkcję sanitariatu (w.c.) nietrwale powiązanego z gruntem o wymiarach 0,70 m x 0,80 m, wzniesionych bez wymaganego pozwolenia na budowę na działce nr 1331 w części oznaczonej na zaznaczonym do protokołu oględzin rys. B, C, D, położonej w K. B., gmina K. Decyzja stała się ostateczna na skutek niewniesienia odwołania.

Wobec niewykonania nałożonego obowiązku rozbiórki Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego upomnieniem z dnia 22 listopada 2007 r. wezwał zobowiązanych do wykonania obowiązku wynikającego z decyzji rozbiórkowej, z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego. Upomnienie zostało doręczone K. P. w dniu 12 grudnia 2007 r., zaś A. R. - w trybie art. 44 kpa. W dniu 25 listopada 2009 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wystawił tytuł wykonawczy nr [...], który został doręczony A. R. w dniu 14 grudnia 2009 r., a K. P. w dniu 4 grudnia 2009 r.

Pismem z dnia 17 grudnia 2009 r. A. R. wniosła zarzut do otrzymanego tytułu wykonawczego, wskazując na nieistnienie obowiązku rozbiórki obiektu budowlanego pełniącego funkcję rekreacji indywidualnej, nietrwale związanego z gruntem, o wymiarach 5,05 m x 6,05 m. W uzasadnieniu przytoczyła okoliczności dotyczące budowy, która jej zdaniem miała miejsce w 1994 r., przez co rozstrzygnięcie o rozbiórce nie może być podjęte na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414 ze zm.), lecz na podstawie art. 103 ust 2 tej ustawy stosuje się art. 37 ustawy Prawo budowlane z 1974 r. Podała również, iż treść decyzji o rozbiórce z dnia 27 września 2009 r. nie była znana stronom.