Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 marca 2012 r., sygn. III SA/Wr 12/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędziowie Sędzia WSA Maciej Guziński (sprawozdawca), Sędzia WSA Małgorzata Malinowska-Grakowicz, Marcin Miemiec, , Protokolant Ewa Pąsiek, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 30 marca 2012 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta W. z dnia [....]r. nr [...]; II. orzeka, że decyzje wymienione w punkcie I nie podlegają wykonaniu do dnia prawomocności wyroku; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu na rzecz strony skarżącej kwotę [...] (słownie: [...]) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. utrzymało w mocy, wydaną z upoważnienia Prezydenta W., na podstawie art. 19 ust. 5, art. 40 ust. 12 i ust. 13 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.), w związku z § 2 ust. 5 Uchwały Nr [...] Rady Miejskiej W. z dnia [...] r. w sprawie ustalenia stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg publicznych w granicach Miasta W. (Dz. Urz. Województwa D. Nr 284, poz. 3106 z dnia 24.10.2008 r.), decyzję Kierownika Działu Zezwoleń i Opłat Wydziału Ochrony Dróg w Zarządzie Dróg i Utrzymania Miasta we W. z dnia [...] r. (Nr [...]), wymierzającą A.B.(dalej: skarżący) karę pieniężną w wysokości [...] zł za zajęcie pasa drogowego drogi publicznej ul. T., na wysokości nr [...] we W. o nadanej kategorii drogi gminnej, na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg, tj. umieszczenie w pasie drogowym płyt betonowych ażurowych, bez zezwolenia zarządcy drogi.

Organy uznały, że zajęcie pasa drogowego w niniejszym przypadku, nie było związane z potrzebami zarządzania czy utrzymania drogi publicznej, a więc stosownie do art. 40 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, wymagało uzyskania zezwolenia zarządcy drogi. Umieszczenie płyty ażurowej w pasie drogowym przez skarżącego nastąpiło w celu umożliwienia parkowania pojazdów osób trzecich, w tym klientów prowadzonego przez skarżącego serwisu samochodowego. Zdaniem organów te okoliczności stanowią wystarczającą podstawę do wymierzenia kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego, w trybie art. 40 ust. 12 pkt 1 ustawy o drogach publicznych.