Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 marca 2012 r., sygn. I SA/Wa 2153/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Apostolidis Sędziowie: WSA Elżbieta Sobielarska WSA Iwona Kosińska (spr.) Protokolant specjalista Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2012 r. sprawy ze skargi A. J. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2011 r. nr [...] Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego umorzył postępowanie odwoławcze zainicjowane odwołaniem A. J. od decyzji Prezydenta Miasta W. z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] zezwalającej A. na rozbiórkę [...], naprawę [...] i [...] przy ul. [...] w W.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Prezydent W. decyzją z dnia [...] lipca 2011 r. pozwolił na rozbiórkę przedmiotowej [...], naprawę [...] i [...]. Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem A. J. złożył odwołanie.

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego stwierdził, że odwołanie to nie może zostać merytorycznie rozpatrzone, ponieważ pochodzi od podmiotu, któremu nie przysługuje przymiot strony w niniejszym postępowaniu. W uzasadnieniu zajętego stanowiska organ II instancji wyjaśnił, że w przypadku gdy do organu odwoławczego wpływa odwołanie, to organ ten w pierwszej kolejności winien jest dokonać jego sprawdzenia pod względem formalnoprawnym, czyli czy odwołanie to jest wniesione prawidłowo. Jeżeli organ odwoławczy ustali, że osoba, która wniosła odwołanie nie jest stroną postępowania, obowiązany jest na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 kpa umorzyć postępowanie odwoławcze.