Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 marca 2012 r., sygn. III SA/Wa 2024/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca) Sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant ref. staż. Katarzyna Smaga, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 marca 2012 r. sprawy ze skargi W. spółka cywilna T. B., L. K. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązań z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za poszczególne miesiące 2008 r., 2009 r. i 2010 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej Prezes Zarządu PFRON) określił W. s. c. T. B., L. K. w P. (dalej jako Skarżąca) wysokość zobowiązań z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za poszczególne miesiące od stycznia 2008 r. do sierpnia 2010 r. w łącznej kwocie 60.910,00 zł. W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż określona zaległość wynika z niedokonania przez Skarżącą wpłat w terminach wynikających z art 49 ust 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407 ze zm.) dalej "ustawa o rehabilitacji".

Pismem z dnia 8 lutego 2011 r. Skarżąca złożyła odwołanie od powyższej decyzji (uzupełnione pismem z dnia 7 marca 2011 r.). Wniosła o zwolnienie z zobowiązania za lata 2008-2009 w naliczonej kwocie 37.826 zł oraz o wydłużenie terminu zobowiązania wpłaty 23.805 zł za rok 2010 do końca 2011 r. oraz zwolnienie z odsetek. W uzasadnieniu odwołania wskazała na istnienie różnic merytorycznych i faktycznych między założeniami agencji i intencją litery prawa a sytuacją stanu faktycznego, tj. aspektów w prawie nie ujętych, które (nie wzięte pod uwagę) skutkują krzywdą społeczną oraz finansową tych przedsiębiorstw (agencji pracy), gdzie forma zatrudnienia osób do pracy "dla kogoś" i "tymczasowo" (na zewnątrz) jest znacząco odmienna od warunków i wymogów zawartych w Ordynacji podatkowej.